Pogoda zimą w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 29°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 32°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 29°C w dniu 8 sierpnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 25°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 27°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 25°C w dniu 10 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 24 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego wynoszą zwykle od 26°C do 31°C, natomiast w dniu 10 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 25°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 64% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 62% w dniu 29 lipca.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 29 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 38% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 10 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 79%, natomiast w dniu 29 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 38%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 30% na początku tej pory roku do 40% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 70% w dniu 21 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 28% w dniu 30 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego szybko wzrasta, z poziomu 79 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 149 milimetrów lub spada poniżej 15 milimetrów, do poziomu 109 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 201 milimetrów lub spada poniżej 24 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 69 milimetrów w dniu 2 sierpnia.

Zimą w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień zimy to 20 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 47 minut, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 11 godzin i 59 minut światła dziennego.

Zimą w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:23 w dniu 17 lipca, a najwcześniej 11 minut wcześniej o godz. 07:12 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 19:03 w dniu 1 czerwca a najpóźniej 10 minut później o godz. 19:14 w dniu 6 sierpnia.

W 2024 r. w Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:55 i zachodzi 12 godzin i 28 minut później, o godzinie 19:24, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:20 a zachód 11 godzin i 47 minut później, o godzinie 19:06.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 97% o więcej niż 1% przez cały okres.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 97% w dniu 30 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 11 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 25 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 97% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 23,0 kilometra na godzinę do 27,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 8 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 28,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 4 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,7 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 28,5 kilometra na godzinę w dniu 8 sierpnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 74% w dniu 22 czerwca.

Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 1°C, z 28°C do 27°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 27°C w dniu 13 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 823°C, z 5 832°C do 1 009°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego zimą stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 0,5 kWh, z 4,9 kWh do 5,4 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,6 kWh w dniu 2 lipca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego to: szerokość geograficzna -6,000°, długość geograficzna 72,000° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego obejmuje woda (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (100%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (100%).