Pogoda w Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego w miesiącu styczeń Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 32°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 30°C w dniu 18 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 26°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 27°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 25°C w dniu 2 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 24 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego wynoszą zwykle od 26°C do 31°C, natomiast w dniu 10 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 25°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń w Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 79% czasu przez cały miesiąc. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 79% w dniu 28 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 4 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 22% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 10 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 79%, natomiast w dniu 29 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 38%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego w ciągu miesiąca styczeń szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 68% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 70% w dniu 21 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 28% w dniu 30 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca styczeń w Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 269 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 456 milimetrów lub spadając poniżej 101 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 281 milimetrów w dniu 15 stycznia.

W ciągu miesiąca styczeń w Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień miesiąca to 31 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 22 minuty, a najdłuższy dzień to 1 stycznia, obejmujący 12 godzin i 28 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego słońce wstaje najwcześniej o godz. 07:01 w dniu 1 stycznia, a najpóźniej 13 minut później o godz. 07:14 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 19:29 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 7 minut później o godz. 19:36 w dniu 31 stycznia.

W 2024 r. w Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:55 i zachodzi 12 godzin i 28 minut później, o godzinie 19:24, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:20 a zachód 11 godzin i 47 minut później, o godzinie 19:06.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 11 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 25 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 97% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń w Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego wzrasta, rosnąc z 16,3 kilometra na godzinę do 18,7 kilometra na godzinę w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 8 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 28,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 4 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,7 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 64% w dniu 31 stycznia.

Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 28°C przez cały miesiąc.

Najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej w miesiącu styczeń wynosi 28°C w dniu 27 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego w miesiącu styczeń bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 526°C, z 3 146°C do 3 672°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 4,8 kWh o więcej niż 0,1 kWh przez cały miesiąc.

Najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w miesiącu styczeń wynosi 4,7 kWh w dniu 28 stycznia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego to: szerokość geograficzna -6,000°, długość geograficzna 72,000° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego obejmuje woda (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (100%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (100%).