Pogoda jesienią w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 31°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 33°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 31°C w dniu 1 kwietnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 26°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 28°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 26°C w dniu 14 kwietnia.

W celach poglądowych, w dniu 24 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego wynoszą zwykle od 26°C do 31°C, natomiast w dniu 10 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 25°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 74% do 65%.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 18 maja, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 36% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 10 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 79%, natomiast w dniu 29 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 38%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 55% na początku tej pory roku do 30% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 70% w dniu 21 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 28% w dniu 30 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego bardzo szybko maleje, z poziomu 175 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 294 milimetry lub spada poniżej 64 milimetry, do poziomu 79 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 152 milimetrów lub spada poniżej 15 milimetrów.

Jesienią w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 25 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 17 sekund i spadek o 1 minuta i 56 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 31 maja, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 48 minut, a najdłuższy dzień to 1 marca, obejmujący 12 godzin i 13 minut światła dziennego.

Jesienią w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:17 w dniu 1 marca, a najwcześniej 6 minut wcześniej o godz. 07:12 w dniu 28 kwietnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:30 w dniu 1 marca a najwcześniej 27 minut wcześniej, o godz. 19:03 w dniu 22 maja.

W 2024 r. w Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:55 i zachodzi 12 godzin i 28 minut później, o godzinie 19:24, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:20 a zachód 11 godzin i 47 minut później, o godzinie 19:06.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 99% o więcej niż 1% przez cały okres.

Jesienią najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 100% w dniu 4 marca.

W celach poglądowych, w dniu 11 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 25 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 97% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego bardzo szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 15,8 kilometra na godzinę do 22,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 8 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 28,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 4 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,7 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,7 kilometra na godzinę w dniu 4 kwietnia.

Jesienią wiatr w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 marca do 6 kwietnia i wschodniego od 6 kwietnia do 31 maja.

Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego jesienią zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 29°C o więcej niż 1°C przez cały okres.

Jesienią najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 29°C w dniu 9 kwietnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 632°C, z 4 184°C do 5 816°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego jesienią zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 5,0 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Jesienią najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 5,2 kWh w dniu 17 marca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego to: szerokość geograficzna -6,000°, długość geograficzna 72,000° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Terytorium Brytyjskie Oceanu Indyjskiego obejmuje woda (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (100%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (100%).