Pogoda jesienią w: K’olīto Etiopia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 23°C do 26°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 29°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 3°C, z 14°C do 11°C, rzadko spadając poniżej 8°C lub przekraczając 15°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 14°C w dniu 19 września.

W celach poglądowych, w dniu 5 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: K’olīto wynoszą zwykle od 14°C do 30°C, natomiast w dniu 19 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 11°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Miahuatlán de Porfirio Díaz, Meksyk (odległość: 14 394 kilometry); Marcala, Honduras (13 625 kilometry) i Fusagasuga, Kolumbia (12 422 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do K’olīto (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj K’olīto z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: K’olīto zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 56% czasu.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 29 listopada, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 48% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 17 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 78%, natomiast w dniu 22 grudnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 49%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: K’olīto w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 73% na początku tej pory roku do 8% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 76% w dniu 13 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 5% w dniu 28 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: K’olīto bardzo szybko maleje, z poziomu 173 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 311 milimetrów lub spada poniżej 48 milimetrów, do poziomu 17 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 56 milimetrów.

Jesienią w: K’olīto, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 31 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 21 sekund i spadek o 2 minuty i 25 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 44 minuty, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 15 minut światła dziennego.

Jesienią w: K’olīto słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:14 w dniu 18 października, a najpóźniej 10 minut później o godz. 06:24 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:34 w dniu 1 września a najwcześniej 29 minut wcześniej, o godz. 18:05 w dniu 13 listopada.

W 2024 r. w K’olīto nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:12 i zachodzi 12 godzin i 33 minuty później, o godzinie 18:45, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:34 a zachód 11 godzin i 42 minuty później, o godzinie 18:16.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: K’olīto danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 16 kwietnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: K’olīto stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 8,3 kilometra na godzinę do 9,7 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 22 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 13 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,5 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,5 kilometra na godzinę w dniu 27 września.

Jesienią wiatr w: K’olīto wieje głównie z kierunku południowego od 1 września do 9 października i północnego od 9 października do 30 listopada.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W K’olīto temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: K’olīto jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 744°C, z 2 350°C do 3 094°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: K’olīto jesienią stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 0,6 kWh, z 6,1 kWh do 6,6 kWh.

Jesienią najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,7 kWh w dniu 8 listopada.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne K’olīto to: szerokość geograficzna 7,317°, długość geograficzna 38,083° i wysokość 1 781 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od K’olīto charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 96 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 778 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (988 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 547 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od K’olīto obejmuje użytki zielone (60%) i pola uprawne (40%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje użytki zielone (52%) i pola uprawne (47%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (59%) i użytki zielone (26%).