Pogoda na Mae Sariang w miesiącu styczeń Tajlandia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 29°C do 31°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 33°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 14°C, rzadko spadając poniżej 10°C lub przekraczając 18°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 13°C w dniu 30 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 14 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury na: Mae Sariang wynoszą zwykle od 23°C do 37°C, natomiast w dniu 30 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 13°C do 31°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Macedonio Alonso, Meksyk (odległość: 15 430 kilometrów); Totolapa, Meksyk (16 002 kilometrów) i Ipinda, Tanzania (7 677 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Mae Sariang (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Mae Sariang z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń na Mae Sariang zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 30% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 31 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 71% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 1 sierpnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 95%, natomiast w dniu 20 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 73%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Na Mae Sariang w ciągu miesiąca styczeń szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na poziomie około 1% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 67% w dniu 6 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 26 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca styczeń na Mae Sariang zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 4 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 22 milimetrów lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 3 milimetry w dniu 28 stycznia.

W ciągu miesiąca styczeń na Mae Sariang, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 16 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 32 sekundy i wzrost o 3 minuty i 46 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 4 minuty, a najdłuższy dzień to 31 stycznia, obejmujący 11 godzin i 20 minut światła dziennego.

W ciągu miesiąca, na Mae Sariang słońce wstaje najwcześniej o godz. 06:59 w dniu 1 stycznia, a najpóźniej 3 minuty później o godz. 07:03 w dniu 19 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:03 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 18 minut później o godz. 18:21 w dniu 31 stycznia.

W 2024 r. na Mae Sariang nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:53 i zachodzi 13 godzin i 13 minut później, o godzinie 19:06, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:55 a zachód 11 godzin i 3 minuty później, o godzinie 17:57.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że na Mae Sariang w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno maleje, spadając z 16% do 10% w ciągu miesiąca.

W miesiącu styczeń najniższa szansa, że będzie parno wynosi 10% w dniu 25 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 2 czerwca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 25 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 10% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń na Mae Sariang zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 3,8 kilometra na godzinę o więcej niż 0,1 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 24 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 29 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,0 kilometra na godzinę.

W miesiącu styczeń na Mae Sariang wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 stycznia do 11 stycznia i południowego od 11 stycznia do 31 stycznia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Na Mae Sariang temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) na: Mae Sariang w miesiącu styczeń szybko wzrasta, rosnąc o 303°C, z 10°C do 313°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na Mae Sariang w miesiącu styczeń stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,5 kWh, z 5,2 kWh do 5,7 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Mae Sariang to: szerokość geograficzna 18,167°, długość geograficzna 97,933° i wysokość 221 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Mae Sariang charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 503 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 274 metry. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 272 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (2 565 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Mae Sariang obejmuje drzewa (66%) i pola uprawne (34%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (89%) i pola uprawne (11%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (82%) i krzewy (11%).