Pogoda zimą w: Stambuł Turcja

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 3°C, z 12°C do 10°C, rzadko spadając poniżej 3°C lub przekraczając 17°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 8°C w dniu 24 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 3°C, z 7°C do 4°C, rzadko spadając poniżej -1°C lub przekraczając 12°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 4°C w dniu 7 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 1 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Stambuł wynoszą zwykle od 21°C do 29°C, natomiast w dniu 6 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 4°C do 9°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Czedżu, Korea Południowa (odległość: 8 213 kilometrów); Matsue, Japonia (8 530 kilometrów) i Atami, Japonia (8 961 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Stambuł (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Stambuł z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Stambuł zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 56% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 58% w dniu 14 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 27 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 47% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 14 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 58%, natomiast w dniu 26 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 96%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Stambuł w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady maleje z 30% na początku tej pory roku do 25% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 32% w dniu 13 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 7% w dniu 12 lipca.

Zimą w: Stambuł, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu maleje z 29% do 22%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 1% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Stambuł szybko maleje, z poziomu 72 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 137 milimetrów lub spada poniżej 21 milimetrów, do poziomu 45 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 82 milimetrów lub spada poniżej 16 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 73 milimetry w dniu 9 grudnia.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Stambuł stopniowo wzrasta z poziomu 2 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 9 milimetrów, do poziomu 27 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 103 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 35 milimetry w dniu 16 lutego.

Zimą w: Stambuł, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 47 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 12 sekund i wzrost o 8 minut i 24 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 13 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 14 minut światła dziennego.

Zimą w: Stambuł słońce wstaje najpóźniej o godz. 08:29 w dniu 4 stycznia, a najwcześniej 49 minut wcześniej o godz. 07:40 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:35 w dniu 8 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 18 minut później o godz. 18:53 w dniu 28 lutego.

W 2025 r. w Stambuł nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:32 i zachodzi 15 godzin i 8 minut później, o godzinie 20:39, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:25 a zachód 9 godzin i 13 minut później, o godzinie 17:39.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2025 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Stambuł danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 5 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 48% przypadków, natomiast w dniu 20 listopada, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Stambuł stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 18,0 kilometra na godzinę do 18,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 4 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 31 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,8 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,2 kilometra na godzinę w dniu 5 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Stambuł zimą wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 35% w dniu 28 lutego.

Stambuł znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Stambuł zimą szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 5°C, z 13°C do 8°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 8°C w dniu 19 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Stambuł trwa zazwyczaj 10 miesięcy (303 dni), od około 24 lutego do około 24 grudnia i rzadko rozpoczyna się po 21 marca lub dobiega końca przed 1 grudnia.

Najniższe prawdopodobieństwo, że w: Stambuł zimą dany dzień przypadnie w trakcie sezonu wegetacyjnego wynosi 12% w dniu 17 stycznia.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Stambuł zimą bardzo szybko maleje, spadając o 2 231°C, z 2 254°C do 23°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Stambuł zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,3 kWh, z 1,8 kWh do 3,1 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 1,5 kWh w dniu 24 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Stambuł to: szerokość geograficzna 41,014°, długość geograficzna 28,950° i wysokość 39 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Stambuł charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 98 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 28 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (284 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 311 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Stambuł obejmuje powierzchnie sztuczne (69%) i woda (22%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje powierzchnie sztuczne (47%) i woda (36%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (58%) i drzewa (22%).