Pogoda wiosną w: Qaqortoq Grenlandia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 11°C, z -3°C do 8°C, rzadko spadając poniżej -11°C lub przekraczając 13°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 10°C, z -8°C do 2°C, rzadko spadając poniżej -17°C lub przekraczając 6°C.

W celach poglądowych, w dniu 30 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Qaqortoq wynoszą zwykle od 6°C do 11°C, natomiast w dniu 26 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -8°C do -3°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Diamond Ridge, Stany Zjednoczone (odległość: 5 190 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Qaqortoq (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Qaqortoq z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Qaqortoq zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 59% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 57% w dniu 15 kwietnia.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 15 kwietnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 43% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 3 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 71%, natomiast w dniu 14 października, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 48%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Qaqortoq w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 28% na początku tej pory roku do 34% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 40% w dniu 9 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 26% w dniu 20 marca.

Wiosną w: Qaqortoq, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu wzrasta z 6% do 32%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem maleje z 10% do 2% i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu maleje z 12% do 0%.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Qaqortoq szybko wzrasta, z poziomu 55 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 151 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetry, do poziomu 102 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 165 milimetrów lub spada poniżej 36 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 51 milimetrów w dniu 14 marca.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Qaqortoq bardzo szybko maleje z poziomu 389 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 716 milimetrów lub spada poniżej 109 milimetrów, do poziomu 19 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 68 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

Wiosną w: Qaqortoq, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 8 godzin i 2 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 5 minut i 18 sekund i wzrost o 37 minut i 6 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 29 minut, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 18 godzin i 32 minuty światła dziennego.

Wiosną w: Qaqortoq słońce wstaje najpóźniej o godz. 08:02 w dniu 1 marca, a najwcześniej 3 godziny i 16 minut wcześniej o godz. 04:46 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:31 w dniu 1 marca a najpóźniej 4 godziny i 47 minut później o godz. 23:18 w dniu 31 maja.

Stosowanie czasu letniego (DST) kończy się o godz. 00:00 w dniu 31 marca 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę wcześniej.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:31 i zachodzi 19 godzin i 9 minut później, o godzinie 23:40, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 10:13 a zachód 5 godzin i 38 minut później, o godzinie 15:51.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Qaqortoq danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Qaqortoq bardzo szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 22,3 kilometra na godzinę do 13,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 14 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 25,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 20 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,2 kilometra na godzinę.

Wiosną wiatr w: Qaqortoq wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 marca do 25 kwietnia i wschodniego od 25 kwietnia do 31 maja.

Qaqortoq znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Qaqortoq wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 1°C, z -0°C do 1°C.

Wiosną najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi -0°C w dniu 16 marca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Qaqortoq trwa zazwyczaj 3,6 miesiąca (111 dni), od około 10 czerwca do około 29 września, a jego początek rzadko przypada przed 13 maja lub po 5 lipca, natomiast koniec rzadko przypada przed 7 września lub po 18 października.

Wiosna w: Qaqortoq przypada raczej całkowicie poza okresem sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym szybko wzrasta z 0% do 32% w miarę upływu tej pory roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Qaqortoq wiosną zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając o tej porze roku od 2°C o więcej niż 2°C.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Qaqortoq wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 4,0 kWh, z 1,6 kWh do 5,7 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Qaqortoq to: szerokość geograficzna 60,717°, długość geograficzna -46,033° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Qaqortoq charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 359 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 48 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (672 metry). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 133 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Qaqortoq obejmuje skąpa roślinność (63%), woda (13%) i drzewa (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje skąpa roślinność (39%) i woda (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (42%) i śnieg i lodowce (24%).