Pogoda zimą w: Qaqortoq Grenlandia

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 2°C, z -1°C do -3°C, rzadko spadając poniżej -12°C lub przekraczając 7°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi -3°C w dniu 25 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 3°C, z -5°C do -8°C, rzadko spadając poniżej -17°C lub przekraczając 2°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi -8°C w dniu 26 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 30 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Qaqortoq wynoszą zwykle od 6°C do 11°C, natomiast w dniu 26 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -8°C do -3°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Diamond Ridge, Stany Zjednoczone (odległość: 5 190 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Qaqortoq (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Qaqortoq z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Qaqortoq zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 66% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 71% w dniu 3 lutego.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 1 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 39% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 3 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 71%, natomiast w dniu 14 października, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 48%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Qaqortoq w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady maleje z 34% na początku tej pory roku do 29% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 40% w dniu 9 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 26% w dniu 20 marca.

Zimą w: Qaqortoq, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu maleje z 11% do 6%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 11% przez cały czas i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu utrzymuje się zasadniczo na stałym poziomie 14% przez cały czas.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Qaqortoq szybko maleje, z poziomu 89 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 191 milimetrów lub spada poniżej 14 milimetrów, do poziomu 56 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 157 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetr.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 48 milimetrów w dniu 30 grudnia.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Qaqortoq wzrasta z poziomu 328 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 679 milimetrów lub spada poniżej 76 milimetrów, do poziomu 397 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 726 milimetrów lub spada poniżej 108 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 484 milimetry w dniu 30 stycznia.

Zimą w: Qaqortoq, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 4 godziny i 9 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 2 minuty i 48 sekund i wzrost o 19 minut i 34 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 5 godzin i 38 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 10 godzin i 22 minuty światła dziennego.

Zimą w: Qaqortoq słońce wstaje najpóźniej o godz. 10:14 w dniu 26 grudnia, a najwcześniej 2 godziny i 9 minut wcześniej o godz. 08:06 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 15:49 w dniu 16 grudnia a najpóźniej 2 godziny i 38 minut później o godz. 18:28 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w: Qaqortoq obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada zimą, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:31 i zachodzi 19 godzin i 9 minut później, o godzinie 23:40, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 10:13 a zachód 5 godzin i 38 minut później, o godzinie 15:51.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Qaqortoq danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Qaqortoq stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 21,6 kilometra na godzinę do 22,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 14 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 25,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 20 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,2 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 25,1 kilometra na godzinę w dniu 14 stycznia.

Zimą wiatr w: Qaqortoq wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 grudnia do 20 stycznia i zachodniego od 20 stycznia do 28 lutego.

Qaqortoq znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Qaqortoq zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 1°C, z 1°C do -0°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Qaqortoq trwa zazwyczaj 3,6 miesiąca (111 dni), od około 10 czerwca do około 29 września, a jego początek rzadko przypada przed 13 maja lub po 5 lipca, natomiast koniec rzadko przypada przed 7 września lub po 18 października.

Zima w: Qaqortoq przypada niezawodnie i całkowicie poza sezonem wegetacyjnym.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Qaqortoq zimą stopniowo maleje, spadając o 53°C, z 53°C do 0°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Qaqortoq zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,3 kWh, z 0,2 kWh do 1,5 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 0,2 kWh w dniu 23 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Qaqortoq to: szerokość geograficzna 60,717°, długość geograficzna -46,033° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Qaqortoq charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 359 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 48 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (672 metry). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 133 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Qaqortoq obejmuje skąpa roślinność (63%), woda (13%) i drzewa (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje skąpa roślinność (39%) i woda (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (42%) i śnieg i lodowce (24%).