Pogoda zimą w: Wyspy Kokosowe Wyspy Kokosowe

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 28°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 29°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 28°C w dniu 26 sierpnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 25°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 27°C.

W celach poglądowych, w dniu 7 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Wyspy Kokosowe wynoszą zwykle od 26°C do 30°C, natomiast w dniu 14 września, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 25°C do 28°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Wyspy Kokosowe z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Wyspy Kokosowe zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 62% do 54%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 52% w dniu 14 sierpnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 14 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 48% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 12 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 67%, natomiast w dniu 13 października, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 48%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Wyspy Kokosowe w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 33% na początku tej pory roku do 13% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 47% w dniu 24 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 8% w dniu 28 września.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Wyspy Kokosowe bardzo szybko maleje, z poziomu 101 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 218 milimetrów lub spada poniżej 5 milimetrów, do poziomu 29 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 96 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

Zimą w: Wyspy Kokosowe, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 25 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 16 sekund i wzrost o 1 minuta i 54 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 25 minut, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 11 godzin i 52 minuty światła dziennego.

Zimą w: Wyspy Kokosowe słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:24 w dniu 12 lipca, a najwcześniej 18 minut wcześniej o godz. 06:06 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:43 w dniu 1 czerwca a najpóźniej 15 minut później o godz. 17:58 w dniu 29 sierpnia.

W 2024 r. w Wyspy Kokosowe nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:35 i zachodzi 12 godzin i 51 minut później, o godzinie 18:26, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:21 a zachód 11 godzin i 25 minut później, o godzinie 17:46.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Wyspy Kokosowe danego dnia będzie parno stopniowo maleje, spadając z 100% do 98% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 5 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 7 września, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 97% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Wyspy Kokosowe wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 27,4 kilometra na godzinę do 29,3 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 12 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 29,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 19 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 17,5 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 29,9 kilometra na godzinę w dniu 12 lipca.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Wyspy Kokosowe zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 92% w dniu 27 sierpnia.

Wyspy Kokosowe znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Wyspy Kokosowe zimą stopniowo maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 1°C, z 28°C do 27°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Wyspy Kokosowe temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Wyspy Kokosowe zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 684°C, z 5 672°C do 988°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Wyspy Kokosowe zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,3 kWh, z 4,5 kWh do 5,9 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,4 kWh w dniu 11 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Wyspy Kokosowe to: szerokość geograficzna -12,164°, długość geograficzna 96,873° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Wyspy Kokosowe jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Wyspy Kokosowe obejmuje woda (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (100%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (100%).