Pogoda wiosną w: Wyspy Kokosowe Wyspy Kokosowe

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 28°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 29°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 25°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 26°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 25°C w dniu 16 września.

W celach poglądowych, w dniu 7 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Wyspy Kokosowe wynoszą zwykle od 26°C do 30°C, natomiast w dniu 14 września, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 25°C do 28°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Wyspy Kokosowe z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Wyspy Kokosowe zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 56% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 61% w dniu 12 listopada. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 52% w dniu 13 października.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 13 października, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 48% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 12 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 67%, natomiast w dniu 13 października, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 48%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Wyspy Kokosowe w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 13% na początku tej pory roku do 18% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 47% w dniu 24 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 8% w dniu 28 września.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Wyspy Kokosowe szybko wzrasta, z poziomu 29 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 97 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 55 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 133 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 26 milimetrów w dniu 30 września.

Wiosną w: Wyspy Kokosowe, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 54 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 36 sekund i wzrost o 4 minuty i 13 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 53 minuty, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 12 godzin i 47 minut światła dziennego.

Wiosną w: Wyspy Kokosowe słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:06 w dniu 1 września, a najwcześniej 39 minut wcześniej o godz. 05:26 w dniu 19 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:58 w dniu 28 września a najpóźniej 16 minut później o godz. 18:14 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Wyspy Kokosowe nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:35 i zachodzi 12 godzin i 51 minut później, o godzinie 18:26, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:21 a zachód 11 godzin i 25 minut później, o godzinie 17:46.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Wyspy Kokosowe danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 98% o więcej niż 1% przez cały okres.

Wiosną najniższa szansa, że będzie parno wynosi 97% w dniu 7 września.

W celach poglądowych, w dniu 5 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 7 września, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 97% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Wyspy Kokosowe szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 29,3 kilometra na godzinę do 24,1 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 12 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 29,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 19 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 17,5 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Wyspy Kokosowe wiosną wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 94% w dniu 20 września.

Wyspy Kokosowe znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Wyspy Kokosowe wiosną zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 27°C.

Wiosną najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 27°C w dniu 24 września.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Wyspy Kokosowe temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Wyspy Kokosowe wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 476°C, z 1 004°C do 2 480°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Wyspy Kokosowe wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 0,9 kWh, z 5,9 kWh do 6,8 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Wyspy Kokosowe to: szerokość geograficzna -12,164°, długość geograficzna 96,873° i wysokość 0 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Wyspy Kokosowe jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 0 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 0 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (0 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Wyspy Kokosowe obejmuje woda (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (100%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (100%).