Pogoda zimą w: Tauranga Nowa Zelandia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 15°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 18°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 14°C w dniu 7 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 8°C, rzadko spadając poniżej 3°C lub przekraczając 14°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 7°C w dniu 14 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 29 stycznia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Tauranga wynoszą zwykle od 16°C do 24°C, natomiast w dniu 14 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 7°C do 14°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Meadela, Portugalia (odległość: 19 420 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Tauranga (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Tauranga z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Tauranga zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 41% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 43% w dniu 25 lipca.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 28 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 62% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 14 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 44%, natomiast w dniu 17 marca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 70%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Tauranga w okresie zimowym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 34%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 36% w dniu 6 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 22% w dniu 2 kwietnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Tauranga stopniowo maleje, z poziomu 88 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 140 milimetrów lub spada poniżej 38 milimetrów, do poziomu 78 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 131 milimetrów lub spada poniżej 34 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 99 milimetrów w dniu 16 lipca.

Zimą w: Tauranga, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 32 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 1 sekunda i wzrost o 7 minut i 4 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 33 minuty, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 11 godzin i 15 minut światła dziennego.

Zimą w: Tauranga słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:31 w dniu 29 czerwca, a najwcześniej 53 minuty wcześniej o godz. 06:38 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:02 w dniu 13 czerwca a najpóźniej 51 minut później o godz. 17:53 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w: Tauranga obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada zimą, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:50 i zachodzi 14 godzin i 47 minut później, o godzinie 20:36, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:30 a zachód 9 godzin i 33 minuty później, o godzinie 17:03.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Tauranga danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 9 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 11% przypadków, natomiast w dniu 8 czerwca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Tauranga zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 16,8 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 2 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 4 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,7 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Tauranga zimą wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 47% w dniu 31 sierpnia.

Tauranga znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Tauranga zimą maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 2°C, z 17°C do 15°C.

Zimą najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 15°C w dniu 26 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Tauranga temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Tauranga zimą bardzo szybko maleje, spadając o 1 750°C, z 1 845°C do 95°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Tauranga zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,5 kWh, z 2,1 kWh do 3,6 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 1,9 kWh w dniu 21 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tauranga to: szerokość geograficzna -37,686°, długość geograficzna 176,167° i wysokość 18 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tauranga charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 64 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 12 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (575 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 109 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tauranga obejmuje użytki zielone (55%) i woda (37%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (51%) i drzewa (19%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (48%) i drzewa (24%).