Pogoda jesienią w: Pekanbaru Indonezja

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 32°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 34°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 23°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 25°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 24°C w dniu 21 października.

W celach poglądowych, w dniu 26 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Pekanbaru wynoszą zwykle od 24°C do 33°C, natomiast w dniu 1 września, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 23°C do 32°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Ayutla, Gwatemala (odległość: 17 780 kilometrów); Usiacurí, Kolumbia (18 722 kilometrów) i Barcelona, Wenezuela (18 096 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Pekanbaru (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Pekanbaru z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Pekanbaru zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 89% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 91% w dniu 26 listopada.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 23 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 13% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 26 listopada, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 91%, natomiast w dniu 12 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 19%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Pekanbaru w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 36% na początku tej pory roku do 53% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 58% w dniu 12 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 25% w dniu 21 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Pekanbaru bardzo szybko wzrasta, z poziomu 164 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 276 milimetrów lub spada poniżej 53 milimetry, do poziomu 260 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 424 milimetry lub spada poniżej 147 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 276 milimetrów w dniu 15 listopada.

Jesienią w: Pekanbaru, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień jesieni to 29 listopada, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 6 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 7 minut światła dziennego.

Jesienią w: Pekanbaru słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:10 w dniu 1 września, a najwcześniej 16 minut wcześniej o godz. 05:54 w dniu 3 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:17 w dniu 1 września a najwcześniej 17 minut wcześniej, o godz. 18:00 w dniu 3 listopada.

W 2024 r. w Pekanbaru nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:11 i zachodzi 12 godzin i 9 minut później, o godzinie 18:20, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:09 a zachód 12 godzin i 6 minut później, o godzinie 18:15.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Pekanbaru danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 2 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 5 czerwca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 100% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Pekanbaru zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 2,4 kilometra na godzinę o więcej niż 0,1 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 22 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 2,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 28 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 2,2 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 2,3 kilometra na godzinę w dniu 8 listopada.

Jesienią wiatr w: Pekanbaru wieje głównie z kierunku południowego od 1 września do 30 września, wschodniego od 30 września do 14 października, zachodniego od 14 października do 29 października i północnego od 29 października do 30 listopada.

Pekanbaru znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Pekanbaru jesienią zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 29°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Pekanbaru temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Pekanbaru jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 508°C, z 4 144°C do 5 652°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Pekanbaru jesienią zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 4,3 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Jesienią najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,1 kWh w dniu 28 listopada.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Pekanbaru to: szerokość geograficzna 0,517°, długość geograficzna 101,442° i wysokość 19 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Pekanbaru jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 24 metry i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 14 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (83 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (636 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Pekanbaru obejmuje pola uprawne (73%) i powierzchnie sztuczne (23%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (47%) i drzewa (30%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (60%) i pola uprawne (27%).