Pogoda w Pīrgaaj w miesiącu marzec Bangladesz

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 5°C, z 32°C do 37°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 40°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 6°C, z 14°C do 20°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 23°C.

W celach poglądowych, w dniu 19 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Pīrgaaj wynoszą zwykle od 23°C do 39°C, natomiast w dniu 12 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 9°C do 24°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc marzec. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Tamuin, Meksyk (odległość: 14 654 kilometry); Chirundu, Zimbabwe (7 952 kilometrów) i Tennant Creek, Australia (7 085 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Pīrgaaj (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Pīrgaaj z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu marzec w Pīrgaaj zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 12% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 2 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 89% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 7 sierpnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 87%, natomiast w dniu 9 lutego, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 90%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Pīrgaaj w ciągu miesiąca marzec szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 5% na początku miesiąca do 14% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 73% w dniu 12 lipca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 2 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca marzec w Pīrgaaj wzrasta, z poziomu 9 milimetrów na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 27 milimetrów do poziomu 26 milimetrów, kiedy rzadko przekracza on 65 milimetry lub spada poniżej 2 milimetr.

W ciągu miesiąca marzec w Pīrgaaj, długość dnia wzrasta. Od początku do końca miesiąca, długość dnia rośnie o 46 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 1 minuta i 31 sekund i wzrost o 10 minut i 39 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień miesiąca to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 39 minut, a najdłuższy dzień to 31 marca, obejmujący 12 godzin i 24 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Pīrgaaj słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:29 w dniu 1 marca, a najwcześniej 31 minut wcześniej o godz. 05:58 w dniu 31 marca.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:08 w dniu 1 marca a najpóźniej 15 minut później o godz. 18:22 w dniu 31 marca.

W 2024 r. w Pīrgaaj nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:15 i zachodzi 13 godzin i 45 minut później, o godzinie 19:00, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:49 a zachód 10 godzin i 31 minut później, o godzinie 17:20.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za marzec 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Pīrgaaj w miesiącu marzec danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 0% do 4% w ciągu miesiąca.

W celach poglądowych, w dniu 9 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 2 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu marzec w Pīrgaaj zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 10,7 kilometra na godzinę o więcej niż 0,3 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 25 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 7 grudnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,2 kilometra na godzinę.

Najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu marzec wynosi 10,9 kilometra na godzinę w dniu 28 marca.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Pīrgaaj w ciągu miesiąca marzec wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 62% w dniu 1 marca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Pīrgaaj temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Pīrgaaj w miesiącu marzec szybko wzrasta, rosnąc o 436°C, z 508°C do 944°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Pīrgaaj w miesiącu marzec stopniowo wzrasta, rosnąc o 0,9 kWh, z 5,8 kWh do 6,7 kWh, w miarę upływu miesiąca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Pīrgaaj to: szerokość geograficzna 25,856°, długość geograficzna 88,359° i wysokość 49 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Pīrgaaj jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 18 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 47 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (30 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (134 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Pīrgaaj obejmuje pola uprawne (51%) i użytki zielone (49%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (54%) i użytki zielone (46%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (75%) i użytki zielone (23%).