Pogoda w Maneromango w miesiącu styczeń Tanzania

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 31°C, rzadko spadając poniżej 28°C lub przekraczając 34°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 31°C w dniu 6 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 22°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 24°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 22°C w dniu 17 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 26 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Maneromango wynoszą zwykle od 19°C do 32°C, natomiast w dniu 11 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 16°C do 29°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych na przestrzeni kwartału z naciskiem na miesiąc styczeń. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Tulum, Meksyk (odległość: 14 073 kilometry); Zaza del Medio, Kuba (13 219 kilometrów) i Miracema, Brazylia (8 796 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Maneromango (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Maneromango z innym miastem:

PorównajMapa

W miesiącu styczeń w Maneromango zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 76% czasu przez cały miesiąc.

Najbardziej pogodny dzień miesiąca to 1 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 26% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 1 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 78%, natomiast w dniu 31 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 79%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W Maneromango w ciągu miesiąca styczeń szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 48% na początku miesiąca do 39% pod koniec miesiąca.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 72% w dniu 6 kwietnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 5% w dniu 10 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę miesięczną ale również zmiany w ciągu miesiąca, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w ciągu miesiąca styczeń w Maneromango maleje, z poziomu 102 milimetry na początku miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 194 milimetry lub spada poniżej 20 milimetrów, do poziomu 81 milimetrów na koniec miesiąca, kiedy rzadko przekracza on 169 milimetrów lub spada poniżej 19 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 81 milimetrów w dniu 28 stycznia.

W ciągu miesiąca styczeń w Maneromango, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień miesiąca to 31 stycznia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 25 minut, a najdłuższy dzień to 1 stycznia, obejmujący 12 godzin i 32 minuty światła dziennego.

W ciągu miesiąca, w Maneromango słońce wstaje najwcześniej o godz. 06:12 w dniu 1 stycznia, a najpóźniej 13 minut później o godz. 06:25 w dniu 31 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:44 w dniu 1 stycznia a najpóźniej 7 minut później o godz. 18:50 w dniu 31 stycznia.

W 2024 r. w Maneromango nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:06 i zachodzi 12 godzin i 33 minuty później, o godzinie 18:39, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:35 a zachód 11 godzin i 42 minuty później, o godzinie 18:17.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za styczeń 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że w Maneromango w miesiącu styczeń danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 99% przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 29 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 22 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 30% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń w Maneromango zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 11,3 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały miesiąc.

W celach poglądowych, w dniu 23 września, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 25 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,6 kilometra na godzinę.

Najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru w miesiącu styczeń wynosi 11,5 kilometra na godzinę w dniu 12 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w Maneromango w ciągu miesiąca styczeń wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 65% w dniu 10 stycznia.

Maneromango znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w Maneromango w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się na stałym poziomie około 28°C przez cały miesiąc.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Maneromango temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Maneromango w miesiącu styczeń szybko wzrasta, rosnąc o 476°C, z 2 548°C do 3 024°C w miarę upływu miesiąca.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w Maneromango w miesiącu styczeń zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 5,7 kWh o więcej niż 0,1 kWh przez cały miesiąc.

Najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w miesiącu styczeń wynosi 5,6 kWh w dniu 6 stycznia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Maneromango to: szerokość geograficzna -7,199°, długość geograficzna 38,785° i wysokość 383 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Maneromango charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 170 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 341 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (326 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (461 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Maneromango obejmuje drzewa (59%) i pola uprawne (41%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (82%) i pola uprawne (13%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (48%) i pola uprawne (14%).