Całoroczny klimat i średnie warunki pogodowe w Panikian Filipiny

W: Panikian, lata są krótkie i gorące; zimy są krótkie i ciepłe; a cały rok uciążliwie, mokro i pochmurnie. W ciągu roku, temperatura waha się od 25°C do 32°C i rzadko spada poniżej 24°C lub przekracza 33°C.

Ocena warunków do plażowania/kąpieli w basenie wskazuje, że aby skorzystać z upalnej pogody Panikian najlepiej odwiedzić w okresie od wczesnego luty do późnego kwiecień.

Pora upałów trwa 1,7 miesiąca, od 27 kwietnia do 17 czerwca, a średnia dobowa temperatura maksymalna przekracza wtedy 31°C. Najgorętszy miesiąc roku w: Panikian to maj, kiedy średnia temperatura maksymalna wynosi 32°C a minimalna 26°C.

Chłodna pora roku trwa 2,3 miesiąca, od 19 grudnia do 28 lutego, a średnia dobowa temperatura maksymalna kształtuje się poniżej 29°C. Najzimniejszy miesiąc roku w: Panikian to styczeń, kiedy średnia temperatura minimalna wynosi 25°C a maksymalna 29°C.

W Panikian w ciągu roku występują znaczne sezonowe zmiany pod względem stopnia zachmurzenia.

Okres roku z większymi przejaśnieniami zaczyna się w Panikian około 23 grudnia, trwa 4,4 miesiąca i kończy około 3 maja.

Najbardziej pogodnym miesiącem roku w: Panikian jest marzec, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne lub częściowo zachmurzone średnio 32% czasu.

Okres roku ze znaczniejszym zachmurzeniem zaczyna się 3 maja, trwa 7,6 miesiąca i kończy się 23 grudnia.

Najbardziej pochmurnym miesiącem roku w: Panikian jest czerwiec, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone średnio 93% czasu.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. Prawdopodobieństwo dni obfitujących w opady w Panikian ulega w ciągu roku znacznym zmianom.

Pora występowania bardziej intensywnych opadów trwa 4,1 miesiąca, od 13 października do 15 lutego, kiedy szansa wystąpienia obfitych opadów w danym dniu jest wyższa niż 53%. Miesiącem z największą liczbą dni obfitujących w opady w: Panikian jest grudzień, kiedy opad na poziomie przynajmniej 1 milimetr występuje średnio przez 20,4 dnia.

Pora bardziej sucha trwa 7,9 miesiąca, od 15 lutego do 13 października. Miesiącem z najmniejszą liczbą dni obfitujących w opady w: Panikian jest maj, kiedy opad na poziomie przynajmniej 1 milimetr występuje średnio przez 12,0 dnia.

Jeżeli chodzi o dni obfitujące w opady, rozróżniamy pomiędzy dniami z opadami deszczu, śniegu lub deszczu ze śniegiem. Miesiącem z największą liczbą dni z opadem deszczu w: Panikian jest grudzień, kiedy średnio pada przez 20,4 dnia. W oparciu o tę klasyfikację, najczęściej występująca w ciągu roku forma opadu to deszcz, a najwyższe prawdopodobieństwo wystąpienia tego opadu to 68% w dniu 27 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumy miesięczne ale również zmiany w ciągu miesięcy, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem roku stanowiącym środek tego okresu. W Panikian występują ogromne sezonowe wahania miesięcznych opadów deszczu.

Opady deszczu występują w Panikian przez cały rok. Najbardziej deszczowym miesiącem w: Panikian jest styczeń, kiedy średni opad deszczu wynosi 397 milimetrów.

Najmniej deszczowym miesiącem w: Panikian jest maj, kiedy średni opad deszczu wynosi 106 milimetrów.

Długość dnia w Panikian nie różni się znacząco w ciągu roku, nie odbiegając od 12 godzin o więcej niż 40 minut przez cały okres. Najkrótszy dzień 2024 r. to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 35 minut, a najdłuższy dzień to 21 czerwca, obejmujący 12 godzin i 40 minut światła dziennego.

Słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:15 w dniu 28 maja, a najpóźniej 43 minuty później o godz. 05:57 w dniu 29 stycznia. Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:11 w dniu 15 listopada, a najpóźniej 49 minut później o godz. 18:00 w dniu 12 lipca.

W 2024 r. w Panikian nie obowiązuje czas letni.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca za 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Poziom odczuwalnej wilgotności powietrza w Panikian, mierzony jako odsetek czasu, kiedy panują warunki pogodowe odczuwane jako parne, uciążliwe lub męczące nie ulega znaczącym zmianom w ciągu roku, utrzymując się praktycznie na stałym poziomie 100% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

W Panikian w ciągu roku występują znaczne sezonowe zmiany pod względem średniej godzinowej prędkości wiatru.

Bardziej wietrzne warunki pogodowe panują przez 4,7 miesiąca, od 24 listopada do 14 kwietnia, kiedy średnia prędkość wiatru przekracza 10,8 kilometra na godzinę. Najbardziej wietrznym miesiącem roku w: Panikian jest styczeń, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 13,9 kilometra na godzinę.

Mniej wietrzne warunki pogodowe panują przez 7,3 miesiąca, od 14 kwietnia do 24 listopada. Najmniej wietrznym miesiącem roku w: Panikian jest wrzesień, kiedy średnia godzinowa prędkość wiatru wynosi 7,8 kilometra na godzinę.

Przeważający średni godzinowy kierunek wiatru w Panikian zmienia się w ciągu roku.

Wiatr wieje najczęściej z kierunku zachodniego przez 3,1 miesiąca, od 8 lipca do 10 października, z najwyższym prawdopodobieństwem na poziomie 45% w dniu 10 sierpnia. Wiatr wieje najczęściej z kierunku wschodniego przez 8,9 miesiąca, od 10 października do 8 lipca, z najwyższym prawdopodobieństwem na poziomie 70% w dniu 1 stycznia.

Panikian znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody ulega w ciągu roku znacznym zmianom sezonowym.

Okres roku, kiedy woda jest cieplejsza trwa 5,6 miesiąca, od 11 maja do 30 października, a średnia temperatura przekracza wtedy 29°C. Woda w: Panikian jest najcieplejsza w miesiącu czerwiec, kiedy jej średnia temperatura wynosi 29°C.

Okres roku, kiedy woda jest zimniejsza trwa 2,6 miesiąca, od 31 grudnia do 19 marca, ze średnią temperaturą poniżej 28°C. Woda w: Panikian jest najzimniejsza w miesiącu luty, kiedy jej średnia temperatura wynosi 27°C.

Przyjemne warunki pogodowe panujące w ciągu roku w Panikian określamy obliczając dwie oceny atrakcyjności w kontekście podróży.

Na ocenę atrakcyjności turystycznej korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą od 18°C do 27°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z atrakcji turystycznych na świeżym powietrzu Panikian najlepiej odwiedzić w okresie od późnego styczeń do wczesnego kwiecień, a ocena atrakcyjności turystycznej jest najwyższa w pierwszym tygodniu miesiąca marzec.

Na ocenę warunków do plażowania/kąpieli w basenie korzystnie wpływają pogodne dni bez opadów, z odczuwalną temperaturą między 24°C a 32°C. Zgodnie z tą oceną, aby skorzystać z upalnej pogody, Panikian najlepiej odwiedzić w okresie od wczesnego luty do późnego kwiecień, a ocena jest najwyższa w ostatnim tygodniu miesiąca marzec.

Metodologia

Dla każdej godziny między 08:00 a 21:00 w każdym dniu analizowanego okresu (1980 do 2016) obliczane są niezależne oceny w kontekście odczuwalnej temperatury, zachmurzenia i sumy opadu. Oceny te są następnie łączone w jedną godzinową ocenę łączną, która jest następnie sumowana dla dni, uśredniana dla wszystkich lat objętych analizowanym okresem i wyrównywana.

Ocena zachmurzenia wynosi 10 dla całkowicie bezchmurnego nieba i spada liniowo do 9 w przypadku niemal bezchmurnego nieba i dalej do 1 w przypadku nieba pochmurnego.

Ocena opadu, której podstawą jest opad z trzech godzin z wybraną godziną stanowiącą środek tego okresu, wynosi 10 w przypadku braku opadu i spada liniowo do 9 w przypadku opadu śladowego i dalej do 0 w przypadku opadu wynoszącego 1 milimetr i więcej.

Ocena atrakcyjności turystycznej w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 10°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 18°C i do 10 dla 24°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 27°C i do 1 dla temperatur wynoszących 32°C lub wyższych.

Ocena warunków do plażowania/kąpieli w basenie w kontekście temperatury wynosi 0 w przypadku temperatur odczuwalnych poniżej 18°C, rosnąc liniowo do 9 dla temperatur wynoszących 24°C i do 10 dla 28°C oraz spadając liniowo do 9 w przypadku temperatur na poziomie 32°C i do 1 dla temperatur wynoszących 38°C lub wyższych.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Panikian temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne ulega w ciągu roku pewnym zmianom sezonowym.

Jaśniejszy okres roku trwa 2,1 miesiąca, od 29 lutego do 1 maja, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy przekracza 5,8 kWh. Najjaśniejszy miesiąc roku w: Panikian to kwiecień, ze średnią wynoszącą 6,2 kWh.

Ciemniejszy okres roku trwa 7,3 miesiąca, od 3 czerwca do 14 stycznia, kiedy średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne na metr kwadratowy spada poniżej 4,5 kWh. Najciemniejszym miesiącem roku w: Panikian jest listopad, ze średnią wynoszącą 4,1 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Panikian to: szerokość geograficzna 9,329°, długość geograficzna 125,934° i wysokość 15 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Panikian charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 317 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 64 metry. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 172 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 987 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Panikian obejmuje drzewa (55%), pola uprawne (26%) i krzewy (10%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (39%) i woda (34%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (60%) i drzewa (24%).