Pogoda latem w: Bal‘amā Jordania

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 31°C, rzadko spadając poniżej 25°C lub przekraczając 36°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 32°C w dniu 1 sierpnia.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 16°C do 19°C, rzadko spadając poniżej 13°C lub przekraczając 22°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 19°C w dniu 8 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 31 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Bal‘amā wynoszą zwykle od 19°C do 32°C, natomiast w dniu 22 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 4°C do 12°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Ione, Stany Zjednoczone (odległość: 11 827 kilometrów); Conway, Stany Zjednoczone (10 028 kilometrów) i Baiyun, Chiny (7 879 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Bal‘amā (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Bal‘amā z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Bal‘amā zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 9% do 0%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 0% w dniu 27 czerwca.

Najbardziej pogodny dzień lata to 27 czerwca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 100% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 30 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 33%, natomiast w dniu 27 czerwca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 100%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Bal‘amā w okresie letnim szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 1%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 22% w dniu 6 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 6 lipca.

Latem w: Bal‘amā, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 17 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 51 sekund i spadek o 5 minut i 57 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 51 minut, a najdłuższy dzień to 20 czerwca, obejmujący 14 godzin i 16 minut światła dziennego.

Latem w: Bal‘amā słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:28 w dniu 11 czerwca, a najpóźniej 42 minuty później o godz. 06:10 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:46 w dniu 29 czerwca a najwcześniej 46 minut wcześniej, o godz. 19:00 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w Bal‘amā nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:29 i zachodzi 14 godzin i 16 minut później, o godzinie 19:45, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:32 a zachód 10 godzin i 2 minuty później, o godzinie 17:35.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Bal‘amā danego dnia będzie parno wzrasta, rosnąc z 0% do 8% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 10% w dniu 17 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 17 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 10% przypadków, natomiast w dniu 15 listopada, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Bal‘amā zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 13,7 kilometra na godzinę o więcej niż 0,9 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 6 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 15 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,2 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,5 kilometra na godzinę w dniu 15 lipca.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Bal‘amā latem wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 90% w dniu 26 lipca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Jakkolwiek nie dzieje się tak co roku, w niektóre zimy temperatury w Bal‘amā spadają poniżej zera. Najmniejsze prawdopodobieństwo, że dzień wypada w trakcie sezonu wegetacyjnego istnieje 13 stycznia i wynosi 52%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Bal‘amā latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 302°C, z 704°C do 2 006°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Bal‘amā latem maleje, spadając o tej porze roku o 1,1 kWh, z 8,4 kWh do 7,4 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 8,8 kWh w dniu 23 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Bal‘amā to: szerokość geograficzna 32,236°, długość geograficzna 36,088° i wysokość 673 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Bal‘amā charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 185 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 686 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (727 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 222 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Bal‘amā obejmuje skąpa roślinność (48%), goła gleba (29%) i pola uprawne (22%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (47%) i skąpa roślinność (35%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (45%) i pola uprawne (25%).