Pogoda jesienią w: Tartous Syria

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 9°C, z 29°C do 20°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 31°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 10°C, z 23°C do 13°C, rzadko spadając poniżej 9°C lub przekraczając 25°C.

W celach poglądowych, w dniu 16 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Tartous wynoszą zwykle od 24°C do 29°C, natomiast w dniu 23 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 10°C do 17°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Tapes, Brazylia (odległość: 11 685 kilometrów) i Yudomari, Japonia (8 530 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Tartous (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Tartous z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Tartous zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 1% do 34%.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 99% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 7 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 37%, natomiast w dniu 28 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 100%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Tartous w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 1% na początku tej pory roku do 25% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 36% w dniu 16 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 26 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Tartous bardzo szybko wzrasta, z poziomu 3 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 9 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 68 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 139 milimetrów lub spada poniżej 14 milimetrów.

Jesienią w: Tartous, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 2 godziny i 53 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 55 sekund i spadek o 13 minut i 28 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 0 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 53 minuty światła dziennego.

Jesienią w: Tartous słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:09 w dniu 1 września, a najpóźniej 1 godzina i 16 minut później o godz. 07:25 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:02 w dniu 1 września a najwcześniej 1 godzina i 38 minut wcześniej, o godz. 17:25 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Tartous nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:23 i zachodzi 14 godzin i 30 minut później, o godzinie 19:53, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:40 a zachód 9 godzin i 49 minut później, o godzinie 17:29.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Tartous danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 84% do 0% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 1 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 93% przypadków, natomiast w dniu 9 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Tartous stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 13,1 kilometra na godzinę do 14,1 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 7 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 13 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,9 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,9 kilometra na godzinę w dniu 13 października.

Jesienią wiatr w: Tartous wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 września do 3 listopada i wschodniego od 3 listopada do 30 listopada.

Tartous znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Tartous jesienią bardzo szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 7°C, z 28°C do 21°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Tartous temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Tartous jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 092°C, z 2 398°C do 3 490°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Tartous jesienią bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 4,1 kWh, z 6,9 kWh do 2,8 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tartous to: szerokość geograficzna 34,889°, długość geograficzna 35,887° i wysokość 20 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tartous charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 96 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 22 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (502 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (3 098 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tartous obejmuje woda (28%), pola uprawne (21%), użytki zielone (17%) i drzewa (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (53%) i pola uprawne (24%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (49%) i pola uprawne (28%).