Pogoda jesienią w: Umm al Basātīn Jordania

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 15°C, z 31°C do 16°C, rzadko spadając poniżej 11°C lub przekraczając 34°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 11°C, z 17°C do 6°C, rzadko spadając poniżej 3°C lub przekraczając 20°C.

W celach poglądowych, w dniu 1 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Umm al Basātīn wynoszą zwykle od 18°C do 32°C, natomiast w dniu 24 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 3°C do 12°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Copperopolis, Stany Zjednoczone (odległość: 11 893 kilometry) i Peak Hill, Australia (13 782 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Umm al Basātīn (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Umm al Basātīn z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Umm al Basātīn zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 0% do 27%.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 100% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 11 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 27%, natomiast w dniu 27 czerwca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 100%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Umm al Basātīn w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 1% na początku tej pory roku do 13% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 23% w dniu 6 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to -0% w dniu 6 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Umm al Basātīn wzrasta, z poziomu 0 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 0 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 25 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 61 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetr.

Jesienią w: Umm al Basātīn, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 2 godziny i 34 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 43 sekundy i spadek o 11 minut i 58 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 14 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 48 minut światła dziennego.

Jesienią w: Umm al Basātīn słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:12 w dniu 1 września, a najpóźniej 1 godzina i 6 minut później o godz. 07:18 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:00 w dniu 1 września a najwcześniej 1 godzina i 28 minut wcześniej, o godz. 17:32 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Umm al Basātīn nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:31 i zachodzi 14 godzin i 14 minut później, o godzinie 19:45, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:32 a zachód 10 godzin i 4 minuty później, o godzinie 17:36.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Umm al Basātīn danego dnia będzie parno stopniowo maleje, spadając z 3% do 0% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 17 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 4% przypadków, natomiast w dniu 4 listopada, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Umm al Basātīn zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 11,4 kilometra na godzinę o więcej niż 0,9 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 14 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,6 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 15 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,5 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,5 kilometra na godzinę w dniu 16 października.

Jesienią wiatr w: Umm al Basātīn wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 września do 8 listopada i wschodniego od 8 listopada do 30 listopada.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Umm al Basātīn trwa zazwyczaj 11 miesięcy (326 dni), od około 4 lutego do około 26 grudnia i rzadko rozpoczyna się po 8 marca lub dobiega końca przed 28 listopada.

Jesień w: Umm al Basātīn przypada raczej całkowicie w okresie sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym maleje z 100% do 88% w miarę upływu tej pory roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Umm al Basātīn jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 761°C, z 1 907°C do 2 668°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Umm al Basātīn jesienią bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 3,9 kWh, z 7,3 kWh do 3,4 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Umm al Basātīn to: szerokość geograficzna 31,825°, długość geograficzna 35,876° i wysokość 826 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Umm al Basātīn charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 157 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 836 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (1 013 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 678 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Umm al Basātīn obejmuje pola uprawne (57%), użytki zielone (14%), drzewa (10%) i krzewy (10%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje skąpa roślinność (36%) i pola uprawne (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (62%) i skąpa roślinność (14%).