Pogoda zimą w: Lehavim Izrael

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 18°C, rzadko spadając poniżej 11°C lub przekraczając 24°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 15°C w dniu 20 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 8°C, rzadko spadając poniżej 3°C lub przekraczając 13°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 6°C w dniu 25 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 31 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Lehavim wynoszą zwykle od 21°C do 32°C, natomiast w dniu 25 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 6°C do 15°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Paysandú, Urugwaj (odległość: 12 061 kilometrów); Northampton, Australia (10 750 kilometrów) i Xiangyun, Chiny (8 012 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Lehavim (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Lehavim z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Lehavim zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 30% do 25%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 31% w dniu 11 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 18 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 76% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 11 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 31%, natomiast w dniu 2 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 100%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Lehavim w okresie zimowym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 15%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 19% w dniu 18 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to -0% w dniu 12 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie zimowym w: Lehavim zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 28 milimetrów przez cały okres i rzadko przekraczając 71 milimetrów lub spadając poniżej 1 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 33 milimetry w dniu 15 stycznia.

Zimą w: Lehavim, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 14 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 50 sekund i wzrost o 5 minut i 50 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 6 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 30 minut światła dziennego.

Zimą w: Lehavim słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:40 w dniu 9 stycznia, a najwcześniej 32 minuty wcześniej o godz. 06:08 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 16:37 w dniu 3 grudnia a najpóźniej 1 godzina i 1 minuta później o godz. 17:38 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w: Lehavim obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada zimą, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:36 i zachodzi 14 godzin i 12 minut później, o godzinie 19:48, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:35 a zachód 10 godzin i 6 minut później, o godzinie 16:42.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Lehavim danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 14 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 59% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Lehavim stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 11,0 kilometra na godzinę do 12,0 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 30 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 24 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,0 kilometra na godzinę.

Zimą najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,0 kilometra na godzinę w dniu 18 grudnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Lehavim zimą wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 47% w dniu 11 lutego.

Lehavim znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Lehavim zimą szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 5°C, z 22°C do 17°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Lehavim temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Lehavim zimą bardzo szybko maleje, spadając o 3 072°C, z 3 204°C do 132°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Lehavim zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,6 kWh, z 3,3 kWh do 4,9 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 3,1 kWh w dniu 24 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Lehavim to: szerokość geograficzna 31,373°, długość geograficzna 34,816° i wysokość 317 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Lehavim charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 237 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 323 metry. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (536 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 555 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Lehavim obejmuje goła gleba (51%), skąpa roślinność (23%) i pola uprawne (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (37%) i skąpa roślinność (26%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (48%) i woda (23%).