Pogoda zimą w: Ad Douiem Sudan

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 33°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 39°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 31°C w dniu 6 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 18°C, rzadko spadając poniżej 13°C lub przekraczając 24°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 17°C w dniu 12 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 2 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Ad Douiem wynoszą zwykle od 27°C do 41°C, natomiast w dniu 11 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 17°C do 31°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Ndioum, Senegal (odległość: 5 040 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Ad Douiem (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Ad Douiem z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Ad Douiem zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 26% do 31%.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 1 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 74% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 17 sierpnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 70%, natomiast w dniu 18 listopada, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 78%.

Zimą w: Ad Douiem, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 30 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 20 sekund i wzrost o 2 minuty i 20 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 22 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 18 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 51 minut światła dziennego.

Zimą w: Ad Douiem słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:59 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 20 minut później o godz. 06:19 w dniu 23 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:20 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 38 minut później o godz. 17:58 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Ad Douiem nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:23 i zachodzi 12 godzin i 57 minut później, o godzinie 18:21, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:09 a zachód 11 godzin i 18 minut później, o godzinie 17:28.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Ad Douiem danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 18 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 92% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Ad Douiem wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 18,2 kilometra na godzinę do 20,0 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 13 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 10 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,8 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,3 kilometra na godzinę w dniu 15 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Ad Douiem zimą wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 99% w dniu 11 grudnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Ad Douiem temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Ad Douiem zimą bardzo szybko maleje, spadając o 5 069°C, z 5 856°C do 787°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Ad Douiem zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,1 kWh, z 5,8 kWh do 6,9 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 5,7 kWh w dniu 24 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Ad Douiem to: szerokość geograficzna 14,001°, długość geograficzna 32,312° i wysokość 385 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Ad Douiem jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 13 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 383 metry. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (22 metry). W obrębie 80 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (167 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Ad Douiem obejmuje woda (41%), powierzchnie sztuczne (32%) i pola uprawne (24%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (70%) i woda (13%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (68%) i skąpa roślinność (13%).