Pogoda zimą w: Asyūţ Egipt

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 22°C, rzadko spadając poniżej 17°C lub przekraczając 31°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 20°C w dniu 9 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 9°C, rzadko spadając poniżej 5°C lub przekraczając 15°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 8°C w dniu 18 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 22 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Asyūţ wynoszą zwykle od 25°C do 38°C, natomiast w dniu 18 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 8°C do 20°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Nuevo Laredo, Meksyk (odległość: 11 988 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Asyūţ (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Asyūţ z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Asyūţ zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 25% do 20%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 26% w dniu 11 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 12 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 82% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 11 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 26%, natomiast w dniu 7 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 99%.

Zimą w: Asyūţ, długość dnia szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 1 godzina i 2 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 42 sekundy i wzrost o 4 minuty i 53 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 26 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 35 minut światła dziennego.

Zimą w: Asyūţ słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:46 w dniu 11 stycznia, a najwcześniej 26 minut wcześniej o godz. 06:20 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:00 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 55 minut później o godz. 17:55 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w: Asyūţ obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada zimą, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:01 i zachodzi 13 godzin i 51 minut później, o godzinie 19:52, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:40 a zachód 10 godzin i 26 minut później, o godzinie 17:06.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Asyūţ danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 23 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 4% przypadków, natomiast w dniu 24 listopada, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Asyūţ stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 12,4 kilometra na godzinę do 13,7 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 18 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,8 kilometra na godzinę.

Zimą najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,8 kilometra na godzinę w dniu 1 stycznia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Asyūţ zimą wiatr wieje głównie z kierunku północnego, ze szczytowym udziałem w wysokości 69% w dniu 1 grudnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Asyūţ temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Asyūţ zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 186°C, z 4 476°C do 290°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Asyūţ zimą szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,7 kWh, z 4,2 kWh do 5,8 kWh.

Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,0 kWh w dniu 19 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Asyūţ to: szerokość geograficzna 27,181°, długość geograficzna 31,184° i wysokość 56 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Asyūţ charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 166 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 58 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują znaczne różnice wysokości terenu (248 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (459 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Asyūţ obejmuje powierzchnie sztuczne (47%) i pola uprawne (39%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (54%) i goła gleba (37%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (84%) i pola uprawne (13%).