Pogoda latem w: Sumbawanga Tanzania

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 28°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 23°C w dniu 14 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 16°C, rzadko spadając poniżej 14°C lub przekraczając 18°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 16°C w dniu 27 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 16 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Sumbawanga wynoszą zwykle od 17°C do 26°C, natomiast w dniu 4 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 10°C do 24°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

San Antonio Aguas Calientes, Gwatemala (odległość: 13 720 kilometrów) i Talawakele, Sri Lanka (5 691 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Sumbawanga (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Sumbawanga z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Sumbawanga zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 74% do 79%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 86% w dniu 13 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 1 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 26% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 13 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 86%, natomiast w dniu 15 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 81%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Sumbawanga w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko wzrasta z 61% na początku tej pory roku do 67% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 74% w dniu 31 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 8 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Sumbawanga stopniowo maleje, z poziomu 166 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 274 milimetry lub spada poniżej 50 milimetrów, do poziomu 156 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 225 milimetrów lub spada poniżej 88 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 194 milimetry w dniu 20 grudnia.

Latem w: Sumbawanga, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 18 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 12 sekund i spadek o 1 minuta i 24 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 15 minut, a najdłuższy dzień to 22 grudnia, obejmujący 12 godzin i 35 minut światła dziennego.

Latem w: Sumbawanga słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:26 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 32 minuty później o godz. 06:58 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:59 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 21 minut później o godz. 19:20 w dniu 28 stycznia.

W 2024 r. w Sumbawanga nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:34 i zachodzi 12 godzin i 35 minut później, o godzinie 19:09, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:05 a zachód 11 godzin i 40 minut później, o godzinie 18:45.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Sumbawanga danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 13 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 28 maja, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Sumbawanga maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 10,1 kilometra na godzinę do 8,1 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 30 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 14 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,8 kilometra na godzinę.

Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,8 kilometra na godzinę w dniu 14 lutego.

Latem wiatr w: Sumbawanga wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 grudnia do 7 stycznia i od 13 lutego do 28 lutego i zachodniego od 7 stycznia do 13 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Sumbawanga temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Sumbawanga latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 814°C, z 1 418°C do 2 232°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Sumbawanga latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 5,3 kWh o więcej niż 0,5 kWh.

Latem najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,8 kWh w dniu 12 stycznia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Sumbawanga to: szerokość geograficzna -7,967°, długość geograficzna 31,617° i wysokość 1 833 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Sumbawanga charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 120 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 1 837 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (1 151 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 695 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Sumbawanga obejmuje drzewa (46%), pola uprawne (29%) i powierzchnie sztuczne (15%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (37%) i krzewy (29%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (29%) i krzewy (26%).