Pogoda latem w: Tykocin Polska

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 22°C, rzadko spadając poniżej 14°C lub przekraczając 29°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 23°C w dniu 24 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 11°C, rzadko spadając poniżej 5°C lub przekraczając 17°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 13°C w dniu 24 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Tykocin wynoszą zwykle od 13°C do 23°C, natomiast w dniu 2 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -6°C do -0°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Terrace, Kanada (odległość: 7 759 kilometrów) i Nakusp, Kanada (7 942 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Tykocin (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Tykocin z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Tykocin zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 46% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 43% w dniu 10 sierpnia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 10 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 57% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 27 listopada, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 76%, natomiast w dniu 10 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 57%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Tykocin w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady maleje z 31% na początku tej pory roku do 26% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 33% w dniu 12 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 17% w dniu 16 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie letnim w: Tykocin zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 55 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 110 milimetrów lub spadając poniżej 16 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 59 milimetrów w dniu 4 lipca.

Latem w: Tykocin, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 2 godziny i 56 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 56 sekund i spadek o 13 minut i 33 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 13 godzin i 42 minuty, a najdłuższy dzień to 20 czerwca, obejmujący 16 godzin i 59 minut światła dziennego.

Latem w: Tykocin słońce wschodzi najwcześniej o godz. 04:01 w dniu 17 czerwca, a najpóźniej 1 godzina i 36 minut później o godz. 05:37 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 21:00 w dniu 24 czerwca a najwcześniej 1 godzina i 41 minut wcześniej, o godz. 19:19 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w: Tykocin obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada latem, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:01 i zachodzi 16 godzin i 59 minut później, o godzinie 20:59, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:41 a zachód 7 godzin i 31 minut później, o godzinie 15:12.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Tykocin danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając od 4% o więcej niż 3% przez cały okres.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 7% w dniu 24 lipca.

W celach poglądowych, w dniu 24 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 7% przypadków, natomiast w dniu 26 października, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Tykocin zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 11,8 kilometra na godzinę o więcej niż 0,5 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 24 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 6 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,3 kilometra na godzinę.

Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,3 kilometra na godzinę w dniu 7 sierpnia.

Latem wiatr w: Tykocin wieje głównie z kierunku północnego od 1 czerwca do 3 czerwca i zachodniego od 3 czerwca do 31 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Tykocin trwa zazwyczaj 5,7 miesiąca (175 dni), od około 24 kwietnia do około 16 października, a jego początek rzadko przypada przed 6 kwietnia lub po 13 maja, natomiast koniec rzadko przypada przed 26 września lub po 5 listopada.

Lato w: Tykocin przypada niezawodnie i całkowicie w trakcie sezonu wegetacyjnego.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Tykocin latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 654°C, z 185°C do 839°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Tykocin latem szybko maleje, spadając o tej porze roku o 1,8 kWh, z 6,2 kWh do 4,4 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,3 kWh w dniu 19 czerwca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tykocin to: szerokość geograficzna 53,206°, długość geograficzna 22,775° i wysokość 111 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tykocin charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 55 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 114 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (88 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (177 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tykocin obejmuje pola uprawne (45%) i użytki zielone (39%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (41%) i użytki zielone (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (46%) i drzewa (31%).