Pogoda jesienią w: Merikarvia Finlandia

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 14°C, z 16°C do 2°C, rzadko spadając poniżej -4°C lub przekraczając 20°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 11°C, z 9°C do -3°C, rzadko spadając poniżej -11°C lub przekraczając 13°C.

W celach poglądowych, w dniu 22 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Merikarvia wynoszą zwykle od 12°C do 20°C, natomiast w dniu 9 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -8°C do -2°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Seward, Stany Zjednoczone (odległość: 6 438 kilometrów); Haines, Stany Zjednoczone (6 413 kilometrów) i Channel-Port aux Basques, Kanada (5 050 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Merikarvia (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Merikarvia z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Merikarvia zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 51% do 70%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 70% w dniu 9 listopada.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 2 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 49% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 26 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 74%, natomiast w dniu 17 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 55%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Merikarvia w okresie jesiennym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 29%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 32% w dniu 9 listopada, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 17% w dniu 1 marca.

Jesienią w: Merikarvia, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu maleje z 28% do 21%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem wzrasta z 0% do 5% i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu wzrasta z 0% do 4%.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Merikarvia maleje, z poziomu 58 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 99 milimetrów lub spada poniżej 18 milimetrów, do poziomu 39 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 78 milimetrów lub spada poniżej 8 milimetrów.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Merikarvia szybko wzrasta z poziomu 0 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 0 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 81 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 190 milimetrów lub spada poniżej 3 milimetry.

Jesienią w: Merikarvia, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 8 godzin i 20 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 5 minut i 34 sekundy i spadek o 38 minut i 55 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 5 godzin i 56 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 14 godzin i 17 minut światła dziennego.

Jesienią w: Merikarvia słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:24 w dniu 1 września, a najpóźniej 3 godziny i 0 minut później o godz. 09:24 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:41 w dniu 1 września a najwcześniej 5 godzin i 21 minut wcześniej, o godz. 15:20 w dniu 30 listopada.

Stosowanie czasu letniego (DST) rozpoczyna się o godz. 03:00 w dniu 27 października 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę później.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 03:45 i zachodzi 19 godzin i 41 minut później, o godzinie 23:26, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 09:56 a zachód 5 godzin i 12 minut później, o godzinie 15:08.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Merikarvia danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 29 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 1% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Merikarvia szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 13,1 kilometra na godzinę do 16,4 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 10 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 7 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,6 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Merikarvia jesienią wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 38% w dniu 24 września.

Merikarvia znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Merikarvia jesienią bardzo szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 10°C, z 15°C do 5°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Merikarvia trwa zazwyczaj 4,7 miesiąca (144 dni), od około 12 maja do około 3 października, a jego początek rzadko przypada przed 25 kwietnia lub po 29 maja, natomiast koniec rzadko przypada przed 12 września lub po 24 października.

Jesienią w: Merikarvia szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym bardzo szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku z 97% do 0%.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Merikarvia jesienią stopniowo wzrasta, rosnąc o 66°C, z 528°C do 594°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Merikarvia jesienią bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 3,4 kWh, z 3,6 kWh do 0,2 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Merikarvia to: szerokość geograficzna 61,858°, długość geograficzna 21,500° i wysokość 8 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Merikarvia jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 21 metrów i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 8 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (69 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (230 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Merikarvia obejmuje drzewa (52%) i powierzchnie sztuczne (30%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (52%) i woda (40%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (47%) i drzewa (39%).