Pogoda latem w: Eleoúsa Grecja

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 4°C, z 25°C do 29°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 36°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 32°C w dniu 5 sierpnia.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 11°C do 13°C, rzadko spadając poniżej 8°C lub przekraczając 17°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 15°C w dniu 6 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 4 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Eleoúsa wynoszą zwykle od 15°C do 32°C, natomiast w dniu 3 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -1°C do 9°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Midpines, Stany Zjednoczone (odległość: 10 547 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Eleoúsa (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Eleoúsa z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Eleoúsa zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 30% do 17%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 6% w dniu 19 lipca.

Najbardziej pogodny dzień lata to 19 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 94% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 3 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 58%, natomiast w dniu 19 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 94%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Eleoúsa w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 13% na początku tej pory roku do 11% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 39% w dniu 3 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 5% w dniu 8 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Eleoúsa stopniowo wzrasta, z poziomu 21 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 49 milimetrów lub spada poniżej 4 milimetry, do poziomu 32 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 76 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 9 milimetrów w dniu 10 lipca.

Latem w: Eleoúsa, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 43 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 8 sekund i spadek o 7 minut i 57 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 13 godzin i 5 minut, a najdłuższy dzień to 20 czerwca, obejmujący 14 godzin i 59 minut światła dziennego.

Latem w: Eleoúsa słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:08 w dniu 14 czerwca, a najpóźniej 56 minut później o godz. 07:04 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 21:08 w dniu 27 czerwca a najwcześniej 1 godzina i 0 minut wcześniej, o godz. 20:09 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w: Eleoúsa obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada latem, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:08 i zachodzi 14 godzin i 59 minut później, o godzinie 21:08, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:54 a zachód 9 godzin i 21 minut później, o godzinie 17:15.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Eleoúsa danego dnia będzie parno wzrasta, rosnąc z 3% do 9% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 14% w dniu 9 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 9 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 14% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Eleoúsa zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 7,9 kilometra na godzinę o więcej niż 0,4 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 4 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 12 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,5 kilometra na godzinę.

Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,5 kilometra na godzinę w dniu 12 sierpnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Eleoúsa latem wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 46% w dniu 28 czerwca.

Eleoúsa znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Eleoúsa latem szybko wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 4°C, z 21°C do 25°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 26°C w dniu 17 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Eleoúsa trwa zazwyczaj 7,4 miesiąca (226 dni), od około 28 marca do około 9 listopada, a jego początek rzadko przypada przed 3 marca lub po 22 kwietnia, natomiast koniec rzadko przypada przed 20 października lub po 2 grudnia.

Lato w: Eleoúsa przypada niezawodnie i całkowicie w trakcie sezonu wegetacyjnego.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Eleoúsa latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 062°C, z 332°C do 1 393°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Eleoúsa latem maleje, spadając o tej porze roku o 1,2 kWh, z 7,2 kWh do 6,0 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,8 kWh w dniu 6 lipca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Eleoúsa to: szerokość geograficzna 39,706°, długość geograficzna 20,792° i wysokość 501 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Eleoúsa charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 291 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 522 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 630 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (2 622 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Eleoúsa obejmuje pola uprawne (64%) i powierzchnie sztuczne (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (37%) i pola uprawne (37%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (39%) i pola uprawne (23%).