Pogoda latem w: Otjimbingwe Namibia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 35°C, rzadko spadając poniżej 30°C lub przekraczając 40°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 36°C w dniu 21 grudnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 21°C, rzadko spadając poniżej 17°C lub przekraczając 25°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 22°C w dniu 23 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 20 grudnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Otjimbingwe wynoszą zwykle od 22°C do 36°C, natomiast w dniu 5 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 12°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Badiraguato, Meksyk (odległość: 14 336 kilometrów); Plan de Ayala, Meksyk (13 398 kilometrów) i Coba, Meksyk (12 237 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Otjimbingwe (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Otjimbingwe z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Otjimbingwe zachmurzenie wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 25% do 35%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 45% w dniu 30 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 2 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 75% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 30 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 45%, natomiast w dniu 18 maja, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 93%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Otjimbingwe w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 6% na początku tej pory roku do 22% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 25% w dniu 17 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to -0% w dniu 24 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Otjimbingwe szybko wzrasta, z poziomu 8 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 25 milimetry do poziomu 36 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 77 milimetrów lub spada poniżej 3 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 38 milimetrów w dniu 12 lutego.

Latem w: Otjimbingwe, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 51 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 35 sekund i spadek o 4 minuty i 2 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 33 minuty, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 13 godzin i 30 minut światła dziennego.

Latem w: Otjimbingwe słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:02 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 49 minut później o godz. 06:51 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:45 w dniu 14 stycznia a najwcześniej 21 minut wcześniej, o godz. 19:24 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Otjimbingwe nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:08 i zachodzi 13 godzin i 30 minut później, o godzinie 19:38, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:34 a zachód 10 godzin i 46 minut później, o godzinie 18:20.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Otjimbingwe danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 0% do 2% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 3% w dniu 17 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 16 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 3% przypadków, natomiast w dniu 15 maja, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Otjimbingwe maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 14,4 kilometra na godzinę do 11,7 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 15 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 17,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 7 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,5 kilometra na godzinę.

Latem wiatr w: Otjimbingwe wieje głównie z kierunku południowego od 1 grudnia do 25 lutego i wschodniego od 25 lutego do 28 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Otjimbingwe temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Otjimbingwe latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 456°C, z 2 050°C do 3 506°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Otjimbingwe latem maleje, spadając o tej porze roku o 1,4 kWh, z 8,5 kWh do 7,1 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 8,5 kWh w dniu 17 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Otjimbingwe to: szerokość geograficzna -22,350°, długość geograficzna 16,133° i wysokość 895 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Otjimbingwe charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 122 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 914 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (697 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 625 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Otjimbingwe obejmuje goła gleba (57%) i użytki zielone (43%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje użytki zielone (82%) i goła gleba (18%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje użytki zielone (87%) i goła gleba (12%).