Pogoda jesienią w: Seïada Tunezja

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 11°C, z 30°C do 19°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 33°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 12°C, z 24°C do 12°C, rzadko spadając poniżej 9°C lub przekraczając 26°C.

W celach poglądowych, w dniu 5 sierpnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Seïada wynoszą zwykle od 24°C do 31°C, natomiast w dniu 19 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 9°C do 16°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Koshima, Japonia (odległość: 10 360 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Seïada (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Seïada z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Seïada zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 14% do 33%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 39% w dniu 25 października.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 86% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 25 października, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 39%, natomiast w dniu 25 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 98%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Seïada w okresie jesiennym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 15%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 18% w dniu 28 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 2% w dniu 13 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Seïada stopniowo wzrasta, z poziomu 21 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 51 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetr, do poziomu 29 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 66 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 40 milimetrów w dniu 30 września.

Jesienią w: Seïada, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 2 godziny i 58 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 59 sekund i spadek o 13 minut i 52 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 9 godzin i 56 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 54 minuty światła dziennego.

Jesienią w: Seïada słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:48 w dniu 1 września, a najpóźniej 1 godzina i 18 minut później o godz. 07:07 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:43 w dniu 1 września a najwcześniej 1 godzina i 40 minut wcześniej, o godz. 17:03 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Seïada nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:00 i zachodzi 14 godzin i 35 minut później, o godzinie 19:35, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:22 a zachód 9 godzin i 45 minut później, o godzinie 17:07.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Seïada danego dnia będzie parno bardzo szybko maleje, spadając z 83% do 1% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 15 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 87% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Seïada szybko wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 14,9 kilometra na godzinę do 19,2 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 18 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 20,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 11 sierpnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,4 kilometra na godzinę.

Jesienią wiatr w: Seïada wieje głównie z kierunku północnego od 1 września do 18 listopada i zachodniego od 18 listopada do 30 listopada.

Seïada znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Seïada jesienią bardzo szybko maleje, spadając w ciągu tej pory roku o 7°C, z 27°C do 19°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Seïada temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Seïada jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 062°C, z 2 318°C do 3 380°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Seïada jesienią bardzo szybko maleje, spadając o tej porze roku o 3,5 kWh, z 6,2 kWh do 2,8 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Seïada to: szerokość geograficzna 35,669°, długość geograficzna 10,892° i wysokość 13 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Seïada charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 35 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 13 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (129 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (378 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Seïada obejmuje pola uprawne (44%), powierzchnie sztuczne (30%) i woda (23%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (42%) i pola uprawne (38%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (56%) i pola uprawne (28%).