Pogoda zimą w: Mikomeseng Gwinea Równikowa

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 30°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 32°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 31°C w dniu 10 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 20°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 22°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 21°C w dniu 15 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 9 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Mikomeseng wynoszą zwykle od 20°C do 31°C, natomiast w dniu 24 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 19°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

San Andrés, Panama (odległość: 10 350 kilometrów); El Tocuyo, Wenezuela (8 926 kilometrów) i Salatiga, Indonezja (11 139 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Mikomeseng (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Mikomeseng z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Mikomeseng zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 78% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 75% w dniu 30 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 30 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 25% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 20 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 88%, natomiast w dniu 16 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 28%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Mikomeseng w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 61% na początku tej pory roku do 52% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 90% w dniu 24 października, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 19% w dniu 24 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Mikomeseng szybko maleje, z poziomu 141 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 236 milimetrów lub spada poniżej 51 milimetrów, do poziomu 106 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 192 milimetry lub spada poniżej 43 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 40 milimetrów w dniu 8 stycznia.

Zimą w: Mikomeseng, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień zimy to 22 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 0 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 12 godzin i 4 minuty światła dziennego.

Zimą w: Mikomeseng słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:06 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 24 minuty później o godz. 06:30 w dniu 8 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:06 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 26 minut później o godz. 18:33 w dniu 14 lutego.

W 2024 r. w Mikomeseng nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:11 i zachodzi 12 godzin i 15 minut później, o godzinie 18:26, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:15 a zachód 12 godzin i 0 minut później, o godzinie 18:15.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Mikomeseng danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

Zimą najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 100% w dniu 11 grudnia. Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 99% w dniu 14 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 25 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 30 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 96% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Mikomeseng zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 3,2 kilometra na godzinę o więcej niż 0,4 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 6 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 9 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 2,6 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,6 kilometra na godzinę w dniu 5 lutego.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Mikomeseng zimą wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 88% w dniu 11 lutego.

Mikomeseng znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Mikomeseng zimą zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 28°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Mikomeseng temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Mikomeseng zimą bardzo szybko maleje, spadając o 3 766°C, z 4 612°C do 846°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Mikomeseng zimą zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 4,5 kWh o więcej niż 0,3 kWh.

Zimą najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,8 kWh w dniu 8 lutego.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Mikomeseng to: szerokość geograficzna 2,136°, długość geograficzna 10,613° i wysokość 542 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Mikomeseng charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 148 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 520 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (571 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 209 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Mikomeseng obejmuje pola uprawne (55%) i drzewa (43%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (53%) i pola uprawne (28%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (65%) i pola uprawne (19%).