Pogoda zimą w: Duala Kamerun

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 32°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 34°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 33°C w dniu 21 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 26°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 25°C w dniu 20 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 19 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Duala wynoszą zwykle od 25°C do 33°C, natomiast w dniu 30 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 23°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Puerto Armuelles, Panama (odległość: 10 236 kilometrów); Belém, Brazylia (6 504 kilometry) i Makasar, Indonezja (12 243 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Duala (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Duala z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Duala zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 73% do 79%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 65% w dniu 29 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 29 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 35% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 26 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 89%, natomiast w dniu 28 grudnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 35%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Duala w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 17% na początku tej pory roku do 26% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 81% w dniu 11 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 6% w dniu 31 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Duala wzrasta, z poziomu 45 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 133 milimetry lub spada poniżej 2 milimetr, do poziomu 64 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 135 milimetrów lub spada poniżej 4 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 16 milimetrów w dniu 2 stycznia.

Zimą w: Duala, długość dnia zasadniczo pozostaje taka sama. Najkrótszy dzień zimy to 22 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 53 minuty, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 12 godzin i 2 minuty światła dziennego.

Zimą w: Duala słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:13 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 23 minuty później o godz. 06:36 w dniu 5 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:07 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 28 minut później o godz. 18:35 w dniu 19 lutego.

W 2024 r. w Duala nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:12 i zachodzi 12 godzin i 21 minut później, o godzinie 18:33, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:22 a zachód 11 godzin i 53 minuty później, o godzinie 18:16.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Duala danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 21 marca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 15 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 100% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Duala stopniowo wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 5,1 kilometra na godzinę do 6,2 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 2 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 29 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,1 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Duala zimą wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 71% w dniu 7 lutego.

Duala znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Duala zimą zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 29°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Duala temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Duala zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 478°C, z 5 480°C do 1 002°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Duala zimą zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 4,3 kWh o więcej niż 0,4 kWh.

Zimą najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,7 kWh w dniu 22 stycznia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Duala to: szerokość geograficzna 4,048°, długość geograficzna 9,704° i wysokość 19 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Duala charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 45 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 14 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (85 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (4 042 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Duala obejmuje powierzchnie sztuczne (89%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje namorzyny (28%) i drzewa (19%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (37%) i woda (31%).