Pogoda latem w: Piobesi Torinese Włochy

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 23°C do 25°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 31°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 28°C w dniu 28 lipca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 17°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 23°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 19°C w dniu 4 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 25 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Piobesi Torinese wynoszą zwykle od 19°C do 28°C, natomiast w dniu 11 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 1°C do 7°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Clintwood, Stany Zjednoczone (odległość: 7 213 kilometrów) i Lewes, Stany Zjednoczone (6 591 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Piobesi Torinese (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Piobesi Torinese z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Piobesi Torinese zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 46% do 33%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 25% w dniu 20 lipca.

Najbardziej pogodny dzień lata to 20 lipca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 75% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 1 maja, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 53%, natomiast w dniu 20 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 75%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Piobesi Torinese w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 30% na początku tej pory roku do 21% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 31% w dniu 8 maja, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 12% w dniu 9 lutego.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Piobesi Torinese maleje, z poziomu 64 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 126 milimetrów lub spada poniżej 17 milimetrów, do poziomu 50 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 97 milimetrów lub spada poniżej 16 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 36 milimetrów w dniu 16 lipca.

Latem w: Piobesi Torinese, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 2 godziny i 6 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 23 sekundy i spadek o 9 minut i 42 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 13 godzin i 17 minut, a najdłuższy dzień to 20 czerwca, obejmujący 15 godzin i 37 minut światła dziennego.

Latem w: Piobesi Torinese słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:42 w dniu 15 czerwca, a najpóźniej 1 godzina i 8 minut później o godz. 06:50 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 21:20 w dniu 26 czerwca a najwcześniej 1 godzina i 12 minut wcześniej, o godz. 20:07 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w: Piobesi Torinese obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada latem, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:42 i zachodzi 15 godzin i 37 minut później, o godzinie 21:19, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:04 a zachód 8 godzin i 46 minut później, o godzinie 16:51.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Piobesi Torinese danego dnia będzie parno szybko wzrasta, rosnąc z 4% do 17% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 36% w dniu 4 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 4 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 36% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Piobesi Torinese zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 7,4 kilometra na godzinę o więcej niż 0,1 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 28 marca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 11 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 6,7 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Piobesi Torinese latem wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 46% w dniu 4 sierpnia.

Piobesi Torinese znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Piobesi Torinese latem szybko wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 4°C, z 19°C do 24°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 25°C w dniu 10 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Piobesi Torinese trwa zazwyczaj 9,3 miesiąca (283 dni), od około 22 lutego do około 1 grudnia, a jego początek rzadko przypada przed 17 stycznia lub po 16 marca, natomiast koniec rzadko przypada przed 9 listopada lub po 25 grudnia.

Lato w: Piobesi Torinese przypada niezawodnie i całkowicie w trakcie sezonu wegetacyjnego.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Piobesi Torinese latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 122°C, z 405°C do 1 527°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Piobesi Torinese latem maleje, spadając o tej porze roku o 1,1 kWh, z 6,6 kWh do 5,5 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,2 kWh w dniu 5 lipca.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Piobesi Torinese to: szerokość geograficzna 44,933°, długość geograficzna 7,610° i wysokość 237 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Piobesi Torinese jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 24 metry i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 236 metrów. W obrębie 16 kilometrów teren jest zasadniczo płaski (662 metry). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (3 945 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Piobesi Torinese obejmuje pola uprawne (83%) i powierzchnie sztuczne (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (74%) i powierzchnie sztuczne (17%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (39%) i drzewa (33%).