Pogoda jesienią w: Kaiama Nigeria

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 29°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 31°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 23°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 24°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 23°C w dniu 4 listopada.

W celach poglądowych, w dniu 18 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Kaiama wynoszą zwykle od 23°C do 31°C, natomiast w dniu 5 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Lídice, Panama (odległość: 9 517 kilometrów) i Pandeglang, Indonezja (11 163 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Kaiama (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kaiama z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Kaiama zachmurzenie maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 76% do 65%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 82% w dniu 16 października.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 30 listopada, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 35% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 20 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 87%, natomiast w dniu 24 grudnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 45%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Kaiama w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 80% na początku tej pory roku do 18% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 84% w dniu 11 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 7% w dniu 2 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Kaiama bardzo szybko maleje, z poziomu 360 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 664 milimetry lub spada poniżej 129 milimetrów, do poziomu 42 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 106 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 364 milimetry w dniu 7 września.

Jesienią w: Kaiama, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 21 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 14 sekund i spadek o 1 minuta i 40 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 51 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 12 minut światła dziennego.

Jesienią w: Kaiama słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:28 w dniu 1 września, a najwcześniej 9 minut wcześniej o godz. 06:19 w dniu 23 października.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:40 w dniu 1 września a najwcześniej 25 minut wcześniej, o godz. 18:15 w dniu 9 listopada.

W 2024 r. w Kaiama nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:23 i zachodzi 12 godzin i 25 minut później, o godzinie 18:49, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:38 a zachód 11 godzin i 50 minut później, o godzinie 18:27.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Kaiama danego dnia będzie parno maleje, spadając z 100% do 94% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 7 kwietnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 7 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 70% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Kaiama szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 9,3 kilometra na godzinę do 5,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 7 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 18 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,9 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,9 kilometra na godzinę w dniu 18 listopada.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Kaiama jesienią wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 75% w dniu 21 września.

Kaiama znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Kaiama jesienią wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 26°C do 28°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Kaiama temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Kaiama jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 376°C, z 3 804°C do 5 180°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Kaiama jesienią zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 4,0 kWh o więcej niż 0,3 kWh.

Jesienią najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 3,7 kWh w dniu 25 października.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kaiama to: szerokość geograficzna 5,120°, długość geograficzna 6,301° i wysokość 11 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Kaiama charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 34 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 19 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (42 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (109 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kaiama obejmuje drzewa (48%), woda (17%), krzewy (17%) i użytki zielone (13%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (59%) i krzewy (13%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (37%) i pola uprawne (21%).