Pogoda zimą w: Okuta Nigeria

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 35°C, rzadko spadając poniżej 31°C lub przekraczając 38°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 21°C do 24°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 25°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 20°C w dniu 29 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 8 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Okuta wynoszą zwykle od 24°C do 36°C, natomiast w dniu 28 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 20°C do 34°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

San Carlos, Wenezuela (odległość: 7 864 kilometry); Palmas, Brazylia (6 100 kilometrów) i Sulya, Indie (7 878 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Okuta (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Okuta z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Okuta zachmurzenie szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 49% do 64%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 38% w dniu 23 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 23 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 62% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 12 maja, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 80%, natomiast w dniu 23 grudnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 62%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Okuta w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 2% na początku tej pory roku do 11% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 76% w dniu 8 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 21 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Okuta stopniowo wzrasta, z poziomu 2 milimetr na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 9 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 14 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 33 milimetry lub spada poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 1 milimetr w dniu 31 grudnia.

Zimą w: Okuta, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 19 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 13 sekund i wzrost o 1 minuta i 30 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 35 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 57 minut światła dziennego.

Zimą w: Okuta słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:47 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 21 minut później o godz. 07:08 w dniu 28 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:25 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 33 minuty później o godz. 18:58 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Okuta nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:29 i zachodzi 12 godzin i 40 minut później, o godzinie 19:08, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:57 a zachód 11 godzin i 35 minut później, o godzinie 18:33.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Okuta danego dnia będzie parno szybko wzrasta, rosnąc z 22% do 39% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 4% w dniu 30 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 21 lipca, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 30 grudnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 4% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Okuta wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 9,3 kilometra na godzinę do 11,5 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 15 kwietnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 13,0 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 19 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,8 kilometra na godzinę.

Zimą wiatr w: Okuta wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 grudnia do 20 lutego i południowego od 20 lutego do 28 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Okuta temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Okuta zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 481°C, z 5 452°C do 971°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Okuta zimą zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 5,6 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Zimą najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 5,7 kWh w dniu 12 lutego.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Okuta to: szerokość geograficzna 9,217°, długość geograficzna 3,183° i wysokość 405 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Okuta charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 111 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 393 metry. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (138 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (378 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Okuta obejmuje krzewy (45%), pola uprawne (34%) i drzewa (16%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (43%) i krzewy (40%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje krzewy (48%) i pola uprawne (31%).