Pogoda latem w: Waitangi Nowa Zelandia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 14°C do 16°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 18°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 16°C w dniu 15 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 12°C do 14°C, rzadko spadając poniżej 9°C lub przekraczając 17°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 14°C w dniu 15 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 13 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Waitangi wynoszą zwykle od 14°C do 16°C, natomiast w dniu 22 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 9°C do 11°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

St Mary's, Wielka Brytania (odległość: 19 044 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Waitangi (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Waitangi z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Waitangi zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 53% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 54% w dniu 20 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 1 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 49% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 1 czerwca, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 57%, natomiast w dniu 13 listopada, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 50%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Waitangi w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 23% na początku tej pory roku do 26% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 33% w dniu 9 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 19% w dniu 5 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Waitangi wzrasta, z poziomu 44 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 84 milimetry lub spada poniżej 19 milimetrów, do poziomu 58 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 100 milimetrów lub spada poniżej 23 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 39 milimetrów w dniu 26 grudnia.

Latem w: Waitangi, długość dnia bardzo szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 2 godziny i 6 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 25 sekund i spadek o 9 minut i 55 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 13 godzin i 8 minut, a najdłuższy dzień to 20 grudnia, obejmujący 15 godzin i 29 minut światła dziennego.

Latem w: Waitangi słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:42 w dniu 9 grudnia, a najpóźniej 1 godzina i 27 minut później o godz. 07:09 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 21:16 w dniu 1 stycznia a najwcześniej 1 godzina i 0 minut wcześniej, o godz. 20:17 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w: Waitangi obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada latem, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:45 i zachodzi 15 godzin i 29 minut później, o godzinie 21:14, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:06 a zachód 8 godzin i 53 minuty później, o godzinie 16:59.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Waitangi danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 31 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Waitangi stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 28,0 kilometra na godzinę do 26,7 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 11 czerwca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 32,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 12 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 25,6 kilometra na godzinę.

Latem najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 25,6 kilometra na godzinę w dniu 13 lutego.

Latem wiatr w: Waitangi wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 grudnia do 3 grudnia i od 18 stycznia do 23 stycznia i północnego od 3 grudnia do 18 stycznia i od 23 stycznia do 28 lutego.

Waitangi znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Waitangi latem wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 3°C, z 13°C do 16°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 16°C w dniu 23 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Waitangi temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Waitangi latem szybko wzrasta, rosnąc o 391°C, z 136°C do 526°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Waitangi latem szybko maleje, spadając o tej porze roku o 1,8 kWh, z 6,7 kWh do 5,0 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,1 kWh w dniu 26 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Waitangi to: szerokość geograficzna -43,954°, długość geograficzna -176,560° i wysokość 18 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Waitangi charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 112 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 18 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (293 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (302 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Waitangi obejmuje woda (67%) i drzewa (21%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (67%) i drzewa (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (98%).