Pogoda wiosną w: Taulaga Samoa Amerykańskie

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 28°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 29°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 27°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 28°C.

W celach poglądowych, w dniu 20 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Taulaga wynoszą zwykle od 28°C do 28°C, natomiast w dniu 9 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 27°C do 28°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

San Andrés, Kolumbia (odległość: 10 220 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Taulaga (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Taulaga z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Taulaga zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 45% do 85%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 2 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 56% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 29 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 88%, natomiast w dniu 30 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 56%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Taulaga w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 25% na początku tej pory roku do 59% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 64% w dniu 7 stycznia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 25% w dniu 1 września.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Taulaga bardzo szybko wzrasta, z poziomu 69 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 146 milimetrów lub spada poniżej 10 milimetrów, do poziomu 209 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 349 milimetrów lub spada poniżej 94 milimetry.

Wiosną w: Taulaga, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 49 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 33 sekundy i wzrost o 3 minuty i 49 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 54 minuty, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 12 godzin i 43 minuty światła dziennego.

Wiosną w: Taulaga słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:26 w dniu 1 września, a najwcześniej 37 minut wcześniej o godz. 05:50 w dniu 17 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:19 w dniu 3 października a najpóźniej 15 minut później o godz. 18:35 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Taulaga nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:59 i zachodzi 12 godzin i 47 minut później, o godzinie 18:46, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:41 a zachód 11 godzin i 29 minut później, o godzinie 18:10.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Taulaga danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 100% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Taulaga bardzo szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 23,7 kilometra na godzinę do 16,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 28 lipca, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 24,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 18 kwietnia, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,8 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,5 kilometra na godzinę w dniu 28 listopada.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Taulaga wiosną wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 91% w dniu 2 września.

Taulaga znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Taulaga wiosną zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się w ciągu tej pory roku na stałym poziomie około 29°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Taulaga temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Taulaga wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 598°C, z 1 088°C do 2 686°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Taulaga wiosną stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,8 kWh, z 5,9 kWh do 5,1 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,1 kWh w dniu 16 września.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Taulaga to: szerokość geograficzna -11,055°, długość geograficzna -171,088° i wysokość 8 m n.p.m.

Topografia terenu w obrębie 3 kilometry od Taulaga jest zasadniczo płaska, z maksymalną różnicą wysokości wynoszącą 23 metry i średnią wysokością nad poziomem morza wynoszącą 1 metr. W obrębie 16 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (23 metry). W obrębie 80 kilometrów teren również jest zasadniczo płaski (23 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Taulaga obejmuje woda (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (100%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (100%).