Pogoda zimą w: Tanda Côte d’Ivoire

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 3°C, z 33°C do 36°C, rzadko spadając poniżej 30°C lub przekraczając 38°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 36°C w dniu 12 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 23°C, rzadko spadając poniżej 19°C lub przekraczając 26°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 21°C w dniu 31 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 12 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Tanda wynoszą zwykle od 24°C do 36°C, natomiast w dniu 30 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 34°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Villa Bruzual, Wenezuela (odległość: 7 251 kilometrów) i Palmas, Brazylia (5 390 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Tanda (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Tanda z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Tanda zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 44% do 63%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 35% w dniu 23 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 23 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 65% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 24 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 76%, natomiast w dniu 23 grudnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 65%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Tanda w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 8% na początku tej pory roku do 22% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 79% w dniu 13 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 2% w dniu 31 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Tanda wzrasta, z poziomu 11 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 30 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 34 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 78 milimetrów lub spada poniżej 4 milimetry.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 3 milimetry w dniu 10 stycznia.

Zimą w: Tanda, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 16 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 11 sekund i wzrost o 1 minuta i 15 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 20 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 40 minut, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 58 minut światła dziennego.

Zimą w: Tanda słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:10 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 22 minuty później o godz. 06:32 w dniu 29 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:52 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 31 minut później o godz. 18:24 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Tanda nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:57 i zachodzi 12 godzin i 35 minut później, o godzinie 18:31, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:20 a zachód 11 godzin i 40 minut później, o godzinie 18:01.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Tanda danego dnia będzie parno maleje, spadając z 73% do 66% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 20% w dniu 7 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 9 maja, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 7 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 20% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Tanda wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 7,8 kilometra na godzinę do 9,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 3 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 6 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,2 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,7 kilometra na godzinę w dniu 23 stycznia.

Zimą wiatr w: Tanda wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 grudnia do 17 lutego i południowego od 17 lutego do 28 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Tanda temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Tanda zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 450°C, z 5 440°C do 990°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Tanda zimą zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 5,4 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Zimą najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 5,6 kWh w dniu 5 lutego.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Tanda to: szerokość geograficzna 7,803°, długość geograficzna -3,168° i wysokość 274 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Tanda charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 241 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 281 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (392 metry). W obrębie 80 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (606 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Tanda obejmuje drzewa (36%), krzewy (28%), użytki zielone (22%) i pola uprawne (15%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (45%) i krzewy (19%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (37%) i pola uprawne (22%).