Pogoda wiosną w: Issia Côte d’Ivoire

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 3°C, z 33°C do 31°C, rzadko spadając poniżej 29°C lub przekraczając 36°C.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 23°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 25°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 23°C w dniu 4 marca.

W celach poglądowych, w dniu 12 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Issia wynoszą zwykle od 23°C do 34°C, natomiast w dniu 31 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 21°C do 31°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Tijeras, Panama (odległość: 8 375 kilometrów); Valencia, Wenezuela (6 769 kilometrów) i Depok, Indonezja (12 677 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Issia (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Issia z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Issia zachmurzenie stopniowo wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 65% do 70%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 78% w dniu 24 kwietnia.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 35% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 24 kwietnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 78%, natomiast w dniu 23 grudnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 64%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Issia w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 38% na początku tej pory roku do 74% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 75% w dniu 5 czerwca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 5% w dniu 30 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Issia bardzo szybko wzrasta, z poziomu 62 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 113 milimetrów lub spada poniżej 11 milimetrów, do poziomu 177 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 295 milimetrów lub spada poniżej 94 milimetry.

Wiosną w: Issia, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 28 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 19 sekund i wzrost o 2 minuty i 11 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 0 minut, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 12 godzin i 28 minut światła dziennego.

Wiosną w: Issia słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:38 w dniu 1 marca, a najwcześniej 29 minut wcześniej o godz. 06:09 w dniu 25 maja.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:38 w dniu 1 marca a najwcześniej 5 minut wcześniej, o godz. 18:33 w dniu 26 kwietnia.

W 2024 r. w Issia nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:13 i zachodzi 12 godzin i 30 minut później, o godzinie 18:43, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:32 a zachód 11 godzin i 45 minut później, o godzinie 18:17.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Issia danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 95% do 100% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 8 kwietnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 12 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 62% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Issia zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 4,5 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 12 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 20 listopada, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 3,6 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,3 kilometra na godzinę w dniu 7 maja.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Issia wiosną wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 83% w dniu 27 maja.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Issia temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Issia wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 512°C, z 972°C do 2 484°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Issia wiosną zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 5,0 kWh o więcej niż 0,1 kWh.

Wiosną najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,9 kWh w dniu 17 maja.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Issia to: szerokość geograficzna 6,492°, długość geograficzna -6,586° i wysokość 211 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Issia charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 97 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 218 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (218 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (427 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Issia obejmuje pola uprawne (47%), użytki zielone (21%), drzewa (16%) i krzewy (16%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (45%) i użytki zielone (21%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (41%) i drzewa (21%).