Pogoda latem w: Kifa Mauretania

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 7°C, z 43°C do 36°C, rzadko spadając poniżej 32°C lub przekraczając 45°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 36°C w dniu 24 sierpnia.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 3°C, z 28°C do 25°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 30°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 28°C w dniu 12 czerwca.

W celach poglądowych, w dniu 27 maja, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Kifa wynoszą zwykle od 28°C do 43°C, natomiast w dniu 10 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 15°C do 30°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Mekka, Arabia Saudyjska (odległość: 5 395 kilometry); Māndal, Indie (8 633 kilometry) i Kununurra, Australia (15 783 kilometry) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Kifa (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kifa z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Kifa zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 32% do 61%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 61% w dniu 30 sierpnia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 16 czerwca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 68% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 30 sierpnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 61%, natomiast w dniu 17 maja, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 68%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Kifa w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 4% na początku tej pory roku do 46% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 52% w dniu 14 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 2 marca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Kifa bardzo szybko wzrasta, z poziomu 6 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 19 milimetrów do poziomu 79 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 144 milimetry lub spada poniżej 22 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 92 milimetry w dniu 17 sierpnia.

Latem w: Kifa, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 37 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 24 sekundy i spadek o 2 minuty i 49 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 31 sierpnia, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 27 minut, a najdłuższy dzień to 20 czerwca, obejmujący 13 godzin i 7 minut światła dziennego.

Latem w: Kifa słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:11 w dniu 3 czerwca, a najpóźniej 20 minut później o godz. 06:32 w dniu 31 sierpnia.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:22 w dniu 7 lipca a najwcześniej 24 minuty wcześniej, o godz. 18:59 w dniu 31 sierpnia.

W 2024 r. w Kifa nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:13 i zachodzi 13 godzin i 7 minut później, o godzinie 19:20, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:09 a zachód 11 godzin i 8 minut później, o godzinie 18:18.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Kifa danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 4% do 86% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 87% w dniu 25 sierpnia.

W celach poglądowych, w dniu 24 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 87% przypadków, natomiast w dniu 1 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Kifa maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 14,6 kilometra na godzinę do 12,0 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 2 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,7 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 27 września, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,8 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,1 kilometra na godzinę w dniu 8 lipca.

Latem wiatr w: Kifa wieje głównie z kierunku północnego od 1 czerwca do 10 czerwca i zachodniego od 10 czerwca do 31 sierpnia.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Kifa temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Kifa latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 738°C, z 2 398°C do 4 136°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Kifa latem maleje, spadając o tej porze roku o 1,3 kWh, z 7,0 kWh do 5,8 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kifa to: szerokość geograficzna 16,621°, długość geograficzna -11,402° i wysokość 127 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Kifa charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 64 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 130 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (86 metrów). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (598 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kifa obejmuje użytki zielone (80%) i drzewa (11%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje użytki zielone (86%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje użytki zielone (65%) i goła gleba (13%).