Pogoda jesienią w: Chingueṭṭi Mauretania

Maksymalne dzienne temperatury spadają o 12°C, z 38°C do 27°C, rzadko spadając poniżej 23°C lub przekraczając 41°C.

Dzienne temperatury minimalne spadają o 13°C, z 28°C do 16°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 30°C.

W celach poglądowych, w dniu 2 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Chingueṭṭi wynoszą zwykle od 29°C do 40°C, natomiast w dniu 12 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 13°C do 24°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie jesiennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie (odległość: 6 871 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Chingueṭṭi (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Chingueṭṭi z innym miastem:

PorównajMapa

Jesienią w: Chingueṭṭi zachmurzenie szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 32% do 48%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 49% w dniu 25 listopada.

Najbardziej pogodny dzień jesieni to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 68% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 25 listopada, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 49%, natomiast w dniu 21 czerwca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 89%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Chingueṭṭi w okresie jesiennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 10% na początku tej pory roku do 1% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 11% w dniu 26 sierpnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 2 kwietnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni jesienią w: Chingueṭṭi maleje, z poziomu 17 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 39 milimetrów do poziomu 1 milimetr na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 4 milimetry lub spada poniżej -0 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 17 milimetrów w dniu 3 września.

Jesienią w: Chingueṭṭi, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 32 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 1 sekunda i spadek o 7 minut i 7 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień jesieni to 30 listopada, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 59 minut, a najdłuższy dzień to 1 września, obejmujący 12 godzin i 31 minut światła dziennego.

Jesienią w: Chingueṭṭi słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:33 w dniu 1 września, a najpóźniej 35 minut później o godz. 07:08 w dniu 30 listopada.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 19:04 w dniu 1 września a najwcześniej 57 minut wcześniej, o godz. 18:07 w dniu 25 listopada.

W 2024 r. w Chingueṭṭi nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:09 i zachodzi 13 godzin i 22 minuty później, o godzinie 19:31, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:20 a zachód 10 godzin i 54 minuty później, o godzinie 18:14.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca jesienią 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że jesienią w: Chingueṭṭi danego dnia będzie parno maleje, spadając z 6% do 0% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 25 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 7% przypadków, natomiast w dniu 8 listopada, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru jesienią w: Chingueṭṭi zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 15,7 kilometra na godzinę o więcej niż 0,8 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 7 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 19,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 24 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,9 kilometra na godzinę.

Jesienią najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,9 kilometra na godzinę w dniu 24 października.

Jesienią wiatr w: Chingueṭṭi wieje głównie z kierunku północnego od 1 września do 4 października i wschodniego od 4 października do 30 listopada.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Chingueṭṭi temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Chingueṭṭi jesienią bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 516°C, z 3 832°C do 5 348°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Chingueṭṭi jesienią szybko maleje, spadając o tej porze roku o 2,0 kWh, z 6,7 kWh do 4,7 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Chingueṭṭi to: szerokość geograficzna 20,440°, długość geograficzna -12,262° i wysokość 453 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Chingueṭṭi charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 79 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 471 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (144 metry). W obrębie 80 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (573 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Chingueṭṭi obejmuje goła gleba (100%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (100%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (100%).