Pogoda zimą w: Kolda Senegal

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 4°C, z 34°C do 38°C, rzadko spadając poniżej 30°C lub przekraczając 40°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 34°C w dniu 25 grudnia.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 17°C do 20°C, rzadko spadając poniżej 12°C lub przekraczając 23°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 15°C w dniu 28 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 19 kwietnia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Kolda wynoszą zwykle od 24°C do 40°C, natomiast w dniu 27 grudnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 15°C do 34°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Ad Dindar, Sudan (odległość: 5 317 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Kolda (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Kolda z innym miastem:

PorównajMapa

Zimą w: Kolda zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 52% do 38%.

Najbardziej pogodny dzień zimy to 27 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 62% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 30 sierpnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 79%, natomiast w dniu 1 marca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 62%.

Zimą w: Kolda, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 27 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 18 sekund i wzrost o 2 minuty i 9 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień zimy to 21 grudnia, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 22 minuty, a najdłuższy dzień to 28 lutego, obejmujący 11 godzin i 53 minuty światła dziennego.

Zimą w: Kolda słońce wschodzi najwcześniej o godz. 07:06 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 20 minut później o godz. 07:26 w dniu 24 stycznia.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:31 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 37 minut później o godz. 19:08 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Kolda nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:34 i zachodzi 12 godzin i 53 minuty później, o godzinie 19:28, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:17 a zachód 11 godzin i 22 minuty później, o godzinie 18:39.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że zimą w: Kolda danego dnia będzie parno szybko maleje, spadając z 21% do 4% na przestrzeni pory roku.

Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 1% w dniu 11 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 14 sierpnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 100% przypadków, natomiast w dniu 11 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 1% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Kolda wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 10,6 kilometra na godzinę do 13,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 30 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,4 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 14 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,6 kilometra na godzinę.

Zimą najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,4 kilometra na godzinę w dniu 30 stycznia.

Zimą wiatr w: Kolda wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 grudnia do 6 stycznia i północnego od 6 stycznia do 28 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Kolda temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Kolda zimą bardzo szybko maleje, spadając o 4 887°C, z 5 768°C do 881°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Kolda zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,5 kWh, z 5,0 kWh do 6,4 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Kolda to: szerokość geograficzna 12,894°, długość geograficzna -14,941° i wysokość 17 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Kolda charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 46 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 20 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (61 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (99 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Kolda obejmuje pola uprawne (47%) i powierzchnie sztuczne (47%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (49%) i pola uprawne (29%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (51%) i pola uprawne (27%).