Pogoda latem w: Santa Inês Brazylia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 31°C, rzadko spadając poniżej 27°C lub przekraczając 34°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 31°C w dniu 31 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 20°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 21°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 20°C w dniu 6 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 30 stycznia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Santa Inês wynoszą zwykle od 20°C do 31°C, natomiast w dniu 1 sierpnia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 16°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Msanga, Tanzania (odległość: 8 336 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Santa Inês (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Santa Inês z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Santa Inês zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 72% do 57%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 72% w dniu 3 grudnia. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 53% w dniu 13 lutego.

Najbardziej pogodny dzień lata to 13 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 47% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 1 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 72%, natomiast w dniu 9 września, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 74%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Santa Inês w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady wzrasta z 30% na początku tej pory roku do 35% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 40% w dniu 9 kwietnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 17% w dniu 29 września.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Santa Inês stopniowo maleje, z poziomu 82 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 163 milimetry lub spada poniżej 8 milimetrów, do poziomu 70 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 149 milimetrów lub spada poniżej 13 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 82 milimetry w dniu 1 grudnia.

Latem w: Santa Inês, długość dnia stopniowo maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 30 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 20 sekund i spadek o 2 minuty i 21 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 21 minut, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 12 godzin i 55 minut światła dziennego.

Latem w: Santa Inês słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:02 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 38 minut później o godz. 05:40 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:54 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 20 minut później o godz. 18:13 w dniu 22 stycznia.

W 2024 r. w Santa Inês nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:10 i zachodzi 12 godzin i 55 minut później, o godzinie 18:05, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:00 a zachód 11 godzin i 21 minut później, o godzinie 17:21.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Santa Inês danego dnia będzie parno wzrasta, rosnąc z 82% do 90% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 3 kwietnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 92% przypadków, natomiast w dniu 11 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 17% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Santa Inês zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 9,8 kilometra na godzinę o więcej niż 0,2 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 15 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,1 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 24 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 9,1 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Santa Inês latem wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 93% w dniu 12 lutego.

Santa Inês znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Santa Inês latem stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 27°C do 28°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Santa Inês temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Santa Inês latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 276°C, z 1 818°C do 3 094°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Santa Inês latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 7,0 kWh o więcej niż 0,1 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,1 kWh w dniu 3 lutego.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Santa Inês to: szerokość geograficzna -13,292°, długość geograficzna -39,819° i wysokość 400 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Santa Inês charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 348 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 477 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (604 metry). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 074 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Santa Inês obejmuje krzewy (37%), drzewa (30%) i użytki zielone (25%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (38%) i krzewy (30%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (42%) i krzewy (21%).