Pogoda latem w: Mantenópolis Brazylia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 29°C, rzadko spadając poniżej 25°C lub przekraczając 34°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 28°C w dniu 14 grudnia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 19°C, rzadko spadając poniżej 17°C lub przekraczając 21°C.

W celach poglądowych, w dniu 13 października, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Mantenópolis wynoszą zwykle od 17°C do 31°C, natomiast w dniu 23 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 14°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Tegucigalpa, Honduras (odległość: 6 243 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Mantenópolis (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Mantenópolis z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Mantenópolis zachmurzenie szybko maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 76% do 61%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 77% w dniu 10 grudnia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 14 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 41% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 9 grudnia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 77%, natomiast w dniu 28 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 79%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Mantenópolis w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko maleje z 53% na początku tej pory roku do 38% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 54% w dniu 6 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 5% w dniu 27 lipca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Mantenópolis bardzo szybko maleje, z poziomu 185 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 290 milimetrów lub spada poniżej 92 milimetrów, do poziomu 88 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 175 milimetry lub spada poniżej 25 milimetry.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 189 milimetrów w dniu 10 grudnia.

Latem w: Mantenópolis, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 43 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 29 sekund i spadek o 3 minuty i 22 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 28 minut, a najdłuższy dzień to 22 grudnia, obejmujący 13 godzin i 16 minut światła dziennego.

Latem w: Mantenópolis słońce wschodzi najwcześniej o godz. 04:58 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 44 minuty później o godz. 05:42 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:09 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 19 minut później o godz. 18:28 w dniu 17 stycznia.

W 2024 r. w Mantenópolis nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:04 i zachodzi 13 godzin i 16 minut później, o godzinie 18:20, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:16 a zachód 11 godzin i 0 minut później, o godzinie 17:16.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Mantenópolis danego dnia będzie parno wzrasta, rosnąc z 77% do 86% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 89% w dniu 26 grudnia.

W celach poglądowych, w dniu 26 grudnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 89% przypadków, natomiast w dniu 1 sierpnia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 1% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Mantenópolis maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 13,6 kilometra na godzinę do 11,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 9 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 16,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 4 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,5 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Mantenópolis latem wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 73% w dniu 18 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Mantenópolis temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Mantenópolis latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 171°C, z 1 719°C do 2 890°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Mantenópolis latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 6,5 kWh o więcej niż 0,4 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,9 kWh w dniu 11 lutego.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Mantenópolis to: szerokość geograficzna -18,862°, długość geograficzna -41,123° i wysokość 413 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Mantenópolis charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 380 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 522 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (773 metry). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (1 643 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Mantenópolis obejmuje drzewa (28%), użytki zielone (26%), pola uprawne (23%) i krzewy (22%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (34%) i pola uprawne (30%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (37%) i pola uprawne (26%).