Pogoda latem w: Duque de Caxias Brazylia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 31°C do 33°C, rzadko spadając poniżej 26°C lub przekraczając 38°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 33°C w dniu 13 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 23°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 26°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 24°C w dniu 14 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 12 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Duque de Caxias wynoszą zwykle od 24°C do 33°C, natomiast w dniu 20 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 17°C do 27°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Arroyo Naranjo, Kuba (odległość: 6 625 kilometrów) i Toliara, Madagaskar (8 747 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Duque de Caxias (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Duque de Caxias z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Duque de Caxias zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 67% czasu. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 72% w dniu 14 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 28 lutego, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 37% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 14 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 72%, natomiast w dniu 27 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 74%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Duque de Caxias w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko maleje z 57% na początku tej pory roku do 49% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 66% w dniu 21 grudnia, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 15% w dniu 25 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Duque de Caxias szybko maleje, z poziomu 169 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 261 milimetrów lub spada poniżej 95 milimetry, do poziomu 133 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 236 milimetrów lub spada poniżej 49 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 194 milimetry w dniu 31 grudnia.

Latem w: Duque de Caxias, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 53 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 36 sekund i spadek o 4 minuty i 9 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 33 minuty, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 13 godzin i 32 minuty światła dziennego.

Latem w: Duque de Caxias słońce wschodzi najwcześniej o godz. 04:59 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 49 minut później o godz. 05:48 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 18:43 w dniu 13 stycznia a najwcześniej 22 minuty wcześniej, o godz. 18:22 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Duque de Caxias nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:05 i zachodzi 13 godzin i 32 minuty później, o godzinie 18:37, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:32 a zachód 10 godzin i 44 minuty później, o godzinie 17:17.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Duque de Caxias danego dnia będzie parno szybko wzrasta, rosnąc z 86% do 96% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 97% w dniu 25 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 24 stycznia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 97% przypadków, natomiast w dniu 22 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 22% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Duque de Caxias stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 10,1 kilometra na godzinę do 8,8 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 14 września, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 16 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,7 kilometra na godzinę.

Latem wiatr w: Duque de Caxias wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 grudnia do 23 grudnia i od 2 lutego do 28 lutego i północnego od 23 grudnia do 2 lutego.

Duque de Caxias znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Duque de Caxias latem wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 23°C do 26°C.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Duque de Caxias temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Duque de Caxias latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 476°C, z 1 980°C do 3 456°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Duque de Caxias latem zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 6,1 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Duque de Caxias to: szerokość geograficzna -22,786°, długość geograficzna -43,312° i wysokość 15 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Duque de Caxias charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 128 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 20 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (749 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 302 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Duque de Caxias obejmuje powierzchnie sztuczne (67%) i skąpa roślinność (13%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje powierzchnie sztuczne (42%) i woda (18%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (46%) i drzewa (27%).