Pogoda wiosną w: Nanortalik Grenlandia

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 7°C, z -2°C do 5°C, rzadko spadając poniżej -8°C lub przekraczając 9°C.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 7°C, z -6°C do 1°C, rzadko spadając poniżej -12°C lub przekraczając 3°C.

W celach poglądowych, w dniu 30 lipca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Nanortalik wynoszą zwykle od 3°C do 8°C, natomiast w dniu 27 lutego, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od -6°C do -2°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

King Cove, Stany Zjednoczone (odległość: 6 063 kilometry) i Diamond Ridge, Stany Zjednoczone (5 267 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Nanortalik (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Nanortalik z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Nanortalik zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 66% do 62%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 59% w dniu 26 kwietnia.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 26 kwietnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 41% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 3 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 75%, natomiast w dniu 12 października, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 48%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Nanortalik w okresie wiosennym szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 29%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 38% w dniu 9 września, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 27% w dniu 20 marca.

Wiosną w: Nanortalik, szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego deszczu wzrasta z 6% do 26%; szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady deszczu ze śniegiem maleje z 11% do 3% i szansa, że w ciągu dnia wystąpią opady samego śniegu maleje z 14% do 0%.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Nanortalik szybko wzrasta, z poziomu 44 milimetry na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 111 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetr, do poziomu 70 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 117 milimetrów lub spada poniżej 28 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 40 milimetrów w dniu 16 marca.

Opad śniegu

Tak jak w przypadku opadu deszczu, bierzemy pod uwagę skumulowany opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad śniegu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Nanortalik bardzo szybko maleje z poziomu 360 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 627 milimetrów lub spada poniżej 124 milimetry, do poziomu 34 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 99 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów.

Wiosną w: Nanortalik, długość dnia bardzo szybko wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 7 godzin i 48 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 5 minut i 9 sekund i wzrost o 36 minut i 2 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 31 minut, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 18 godzin i 20 minut światła dziennego.

Wiosną w: Nanortalik słońce wstaje najpóźniej o godz. 07:58 w dniu 1 marca, a najwcześniej 3 godziny i 9 minut wcześniej o godz. 04:49 w dniu 31 maja.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:29 w dniu 1 marca a najpóźniej 4 godziny i 40 minut później o godz. 23:09 w dniu 31 maja.

Stosowanie czasu letniego (DST) kończy się o godz. 00:00 w dniu 31 marca 2024, przesuwając wschód i zachód słońca o godzinę wcześniej.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 04:34 i zachodzi 18 godzin i 55 minut później, o godzinie 23:30, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 10:04 a zachód 5 godzin i 49 minut później, o godzinie 15:54.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Nanortalik danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Nanortalik bardzo szybko maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 31,6 kilometra na godzinę do 19,0 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 13 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 34,2 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 25 lipca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,1 kilometra na godzinę.

Wiosną wiatr w: Nanortalik wieje głównie z kierunku zachodniego od 1 marca do 6 maja i wschodniego od 6 maja do 31 maja.

Nanortalik znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Nanortalik wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 1°C, z -0°C do 1°C.

Wiosną najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi -0°C w dniu 16 marca.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Nanortalik trwa zazwyczaj 2,2 miesiąca (68 dni), od około 16 lipca do około 22 września i rzadko rozpoczyna się przed 14 czerwca lub dobiega końca po 18 października.

Wiosna w: Nanortalik przypada z dużym prawdopodobieństwem całkowicie poza okresem sezonu wegetacyjnego, a szansa, że dany dzień mieści się w sezonie wegetacyjnym stopniowo wzrasta z 0% do 4% w miarę upływu tej pory roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Nanortalik wiosną zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się o tej porze roku na stałym poziomie około 0°C.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Nanortalik wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 4,1 kWh, z 1,5 kWh do 5,6 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Nanortalik to: szerokość geograficzna 60,143°, długość geograficzna -45,237° i wysokość 4 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Nanortalik charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 498 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 47 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (1 165 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (2 288 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Nanortalik obejmuje skąpa roślinność (42%), woda (35%) i drzewa (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (56%) i skąpa roślinność (27%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (61%) i śnieg i lodowce (16%).