Pogoda zimą w: Marília BrazyliaMaksymalne dzienne temperatury wzrastają o 4°C, z 25°C do 28°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 33°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 24°C w dniu 6 czerwca. Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 15°C, rzadko spadając poniżej 10°C lub przekraczając 20°C. Najniższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 14°C w dniu 20 lipca. W celach poglądowych, w dniu 29 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Marília wynoszą zwykle od 21°C do 30°C, natomiast w dniu 20 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 14°C do 25°C. Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie zimowym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia. Komatipoort, Republika Południowej Afryki (odległość: 8 207 kilometrów) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Marília (zobacz porównanie). ChmuryZimą w: Marília zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 33% do 28%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 27% w dniu 26 sierpnia. Najbardziej pogodny dzień zimy to 26 sierpnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 73% czasu. W celach poglądowych, w dniu 21 stycznia, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 72%, natomiast w dniu 26 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 73%. OpadDzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Marília w okresie zimowym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo maleje z 22% na początku tej pory roku do 19% pod koniec pory roku. W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 63% w dniu 3 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 10% w dniu 1 sierpnia. Opad deszczuAby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu. Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni zimą w: Marília maleje, z poziomu 70 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 154 milimetry lub spada poniżej 11 milimetrów, do poziomu 53 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 122 milimetry lub spada poniżej 3 milimetry. Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 30 milimetrów w dniu 1 sierpnia. SłońceZimą w: Marília, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 49 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 32 sekundy i wzrost o 3 minuty i 44 sekundy w kontekście tygodniowym. Najkrótszy dzień zimy to 20 czerwca, kiedy światło dzienne trwa 10 godzin i 46 minut, a najdłuższy dzień to 31 sierpnia, obejmujący 11 godzin i 40 minut światła dziennego. Zimą w: Marília słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:59 w dniu 5 lipca, a najwcześniej 30 minut wcześniej o godz. 06:30 w dniu 31 sierpnia. Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 17:43 w dniu 6 czerwca a najpóźniej 27 minut później o godz. 18:09 w dniu 31 sierpnia. W 2024 r. w Marília nie obowiązuje czas letni. W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:33 i zachodzi 13 godzin i 30 minut później, o godzinie 19:03, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:58 a zachód 10 godzin i 46 minut później, o godzinie 17:44. Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca. KsiężycPoniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca zimą 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu. WilgotnośćZa podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy. Prawdopodobieństwo, że zimą w: Marília danego dnia będzie parno maleje, spadając z 16% do 9% na przestrzeni pory roku. Zimą najniższa szansa, że będzie parno wynosi 2% w dniu 25 lipca. W celach poglądowych, w dniu 15 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 93% przypadków, natomiast w dniu 25 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 2% przypadków. WiatrW tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe. Średnia godzinowa prędkość wiatru zimą w: Marília wzrasta, rosnąc na przestrzeni pory roku z 9,1 kilometra na godzinę do 11,5 kilometra na godzinę. W celach poglądowych, w dniu 13 września, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,9 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 14 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,1 kilometra na godzinę. Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Marília zimą wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 57% w dniu 8 sierpnia. Sezon wegetacyjnyW różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej). W Marília temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku. Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C. Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Marília zimą bardzo szybko maleje, spadając o 3 708°C, z 4 336°C do 628°C w miarę upływu tej pory roku. Energia słonecznaTa część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe. Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Marília zimą wzrasta, rosnąc o tej porze roku o 1,3 kWh, z 4,2 kWh do 5,6 kWh. Zimą najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,1 kWh w dniu 22 czerwca. TopografiaDla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Marília to: szerokość geograficzna -22,214°, długość geograficzna -49,946° i wysokość 655 m n.p.m. Topografię w obrębie 3 kilometry od Marília charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 212 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 626 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (291 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (383 metry). Teren w obrębie 3 kilometry od Marília obejmuje powierzchnie sztuczne (33%), pola uprawne (24%), krzewy (17%) i drzewa (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje pola uprawne (52%) i drzewa (24%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje pola uprawne (64%) i drzewa (18%). Źródła danychW raporcie przedstawiono typowe warunki pogodowe w Marília w oparciu o analizę statystyczną historycznych godzinowych raportów pogodowych i rekonstrukcji modeli od 1 stycznia 1980 do 31 grudnia 2016. Temperatura i punkt rosyW naszej sieci istnieje tylko jedna stacja meteo - Bauru Airport, którą można wykorzystać jako stację zastępczą dla celów historycznych danych dla Marília dotyczących temperatury i punktu rosy. Ze względu na swoje położenie w odległości 93 kilometry od Marília, czyli bliżej niż przyjęty przez nas próg 150 kilometrów, stacja ta znajduje się na tyle blisko, że możemy traktować ją jako główne źródło danych dotyczących temperatury i punktu rosy. Zapisy pomiarów stacji są korygowane o różnicę wysokości między stacją a Marília zgodnie z międzynarodową atmosferą wzorcową ISA , oraz o zmianę względną między tymi dwoma lokalizacjami wykazywaną w reanalizie satelitarnej MERRA-2 . Należy zauważyć, że same zapisy pomiarów stacji mogły zostać dodatkowo wypełnione przy użyciu danych innych pobliskich stacji lub reanalizy MERRA-2. Inne daneWszystkie dane dotyczące pozycji słońca (np. wschodu i zachodu słońca) są obliczane w oparciu o wzory astronomiczne zaczerpnięte z książki autorstwa Jeana Meeusa Algorytmy astronomiczne, wydanie drugie . Wszystkie pozostałe dane pogodowe, łącznie z zachmurzeniem, opadem, prędkością i kierunkiem wiatru oraz strumieniem promieniowania słonecznego pochodzą z opracowanego przez NASA Nowoczesnego Systemu Analiz Retrospektywnych MERRA-2 . Reanaliza ta łączy szereg różnych pomiarów terenów otwartych w ramach supernowoczesnego globalnego modelu meteorologicznego w celu odtworzenia godzinowych historycznych warunków pogodowych na całym świecie na 50-kilometrowej siatce. Dane dotyczące użytkowania terenu pochodzą z bazy danych SHARE dot. globalnego pokrycia terenu , publikowanej przez Organizację Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa. Źródłem danych dot. wysokości terenu jest publikacja Laboratorium NASA ds. badań nad napędem odrzutowym pt. Radarowa Misja Topograficzna Promu Kosmicznego (SRTM) . Nazwy, lokalizacje i strefy czasowe miejsc i niektórych lotnisk pochodzą z bazy danych geograficznych GeoNames . Strefy czasowe dla lotnisk i stacji meteo zapewnia AskGeo.com . Mapy są udostępniane dzięki współautorom © OpenStreetMap . ZastrzeżenieInformacje zawarte na niniejszej stronie zostały podane bez jakichkolwiek zmian ani gwarancji co do ich rzetelności czy też przydatności dla jakichkolwiek celów. Dane pogodowe są narażone na występowanie błędów, awarii i innego rodzaju wad. Nie ponosimy odpowiedzialności za decyzje podjęte w oparciu o treść publikowaną na tej stronie. Szczególną uwagę zwracamy na fakt, że szereg istotnych serii danych bazuje na rekonstrukcjach opartych na modelu MERRA-2. Bez względu na ich ogromną zaletę w postaci kompletności czasowej i przestrzennej, rekonstrukcje te: (1) bazują na modelach komputerowych, co może powodować typowe dla modeli błędy, (2) korzystają z ogólnych prób pobieranych z 50 km siatki, co uniemożliwia rekonstrukcję miejscowych różnic występujących w ramach mikroklimatów, oraz (3) mają trudności z warunkami pogodowymi w niektórych obszarach przybrzeżnych, szczególnie w przypadku niewielkich wysp. Zwracamy ponadto uwagę na fakt, że rzetelność oceny atrakcyjności danego miejsca w kontekście podróżniczym zależy od rzetelności danych bazowych takiej oceny, że warunki pogodowe w dowolnym miejscu i momencie cechuje zmienność i nieprzewidywalność, oraz że każda z ocen jest definiowana w oparciu o określone preferencje, które mogą odbiegać od preferencji danego czytelnika. Zapoznaj się z pełnymi warunkami zamieszczonymi na stronie Warunki świadczenia usług. |