Pogoda latem w: Carmen de Patagones Argentyna

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 27°C, rzadko spadając poniżej 20°C lub przekraczając 35°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 29°C w dniu 14 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 2°C, z 13°C do 15°C, rzadko spadając poniżej 8°C lub przekraczając 20°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 16°C w dniu 15 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 14 stycznia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Carmen de Patagones wynoszą zwykle od 16°C do 29°C, natomiast w dniu 15 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 2°C do 12°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Clare, Australia (odległość: 11 439 kilometrów) i Yass, Australia (11 006 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Carmen de Patagones (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Carmen de Patagones z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Carmen de Patagones zachmurzenie zasadniczo pozostaje takie samo, a niebo o tej porze roku jest pochmurne lub znacznie zachmurzone przez około 28% czasu. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 25% w dniu 21 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 21 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 75% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 22 maja, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 53%, natomiast w dniu 21 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 75%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Carmen de Patagones w okresie letnim szansa, że dzień będzie obfitował w opady szybko wzrasta z 11% na początku tej pory roku do 19% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 19% w dniu 1 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 8% w dniu 15 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni latem w: Carmen de Patagones szybko wzrasta, z poziomu 19 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 48 milimetrów lub spada poniżej 2 milimetry, do poziomu 47 milimetrów na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 99 milimetrów lub spada poniżej 7 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 19 milimetrów w dniu 1 grudnia.

Latem w: Carmen de Patagones, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 51 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 1 minuta i 15 sekund i spadek o 8 minut i 43 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 13 godzin i 2 minuty, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 15 godzin i 6 minut światła dziennego.

Latem w: Carmen de Patagones słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:33 w dniu 8 grudnia, a najpóźniej 1 godzina i 19 minut później o godz. 06:52 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:46 w dniu 3 stycznia a najwcześniej 51 minut wcześniej, o godz. 19:55 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w Carmen de Patagones nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:37 i zachodzi 15 godzin i 6 minut później, o godzinie 20:43, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 08:36 a zachód 9 godzin i 15 minut później, o godzinie 17:50.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Carmen de Patagones danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 0% do 4% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 4% w dniu 23 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 23 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 4% przypadków, natomiast w dniu 3 maja, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Carmen de Patagones zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 20,9 kilometra na godzinę o więcej niż 0,6 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 25 stycznia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 21,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 7 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 18,9 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 21,5 kilometra na godzinę w dniu 25 stycznia.

Latem wiatr w: Carmen de Patagones wieje głównie z kierunku południowego od 1 grudnia do 6 stycznia i północnego od 6 stycznia do 28 lutego.

Carmen de Patagones znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Carmen de Patagones latem wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 4°C, z 16°C do 20°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 20°C w dniu 9 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Carmen de Patagones trwa zazwyczaj 7,4 miesiąca (223 dni), od około 27 września do około 9 maja, a jego początek rzadko przypada przed 25 sierpnia lub po 1 listopada, natomiast koniec rzadko przypada przed 18 kwietnia lub po 30 maja.

Lato w: Carmen de Patagones przypada niezawodnie i całkowicie w trakcie sezonu wegetacyjnego.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Carmen de Patagones latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 974°C, z 532°C do 1 505°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Carmen de Patagones latem szybko maleje, spadając o tej porze roku o 1,9 kWh, z 8,1 kWh do 6,2 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 8,4 kWh w dniu 28 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Carmen de Patagones to: szerokość geograficzna -40,798°, długość geograficzna -62,981° i wysokość 31 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Carmen de Patagones charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 50 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 26 metrów. W obrębie 16 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (58 metrów). W obrębie 80 kilometrów również występują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu (129 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Carmen de Patagones obejmuje krzewy (41%), użytki zielone (16%), skąpa roślinność (16%) i drzewa (16%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje krzewy (36%) i pola uprawne (22%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (36%) i krzewy (16%).