Pogoda latem w: Salamanca Chile

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 25°C, rzadko spadając poniżej 21°C lub przekraczając 29°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 25°C w dniu 5 stycznia.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 13°C, rzadko spadając poniżej 9°C lub przekraczając 17°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 14°C w dniu 13 stycznia.

W celach poglądowych, w dniu 5 stycznia, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Salamanca wynoszą zwykle od 14°C do 25°C, natomiast w dniu 24 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 6°C do 17°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Caledon, Republika Południowej Afryki (odległość: 8 132 kilometry) i Stutterheim, Republika Południowej Afryki (8 871 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Salamanca (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Salamanca z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Salamanca zachmurzenie stopniowo maleje, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone spada z 13% do 9%. Najniższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 7% w dniu 31 stycznia.

Najbardziej pogodny dzień lata to 31 stycznia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 93% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 30 maja, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 49%, natomiast w dniu 31 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 93%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Salamanca w okresie letnim szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 2%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 16% w dniu 30 maja, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 18 grudnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie letnim w: Salamanca zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 2 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 9 milimetrów lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Najniższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 2 milimetr w dniu 31 grudnia.

Latem w: Salamanca, długość dnia szybko maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 1 godzina i 18 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 53 sekundy i spadek o 6 minut i 10 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 46 minut, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 14 godzin i 14 minut światła dziennego.

Latem w: Salamanca słońce wschodzi najwcześniej o godz. 06:30 w dniu 3 grudnia, a najpóźniej 1 godzina i 2 minuty później o godz. 07:32 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najpóźniej o godz. 20:53 w dniu 8 stycznia a najwcześniej 34 minuty wcześniej, o godz. 20:19 w dniu 28 lutego.

W 2024 r. w: Salamanca obowiązuje czas letni, natomiast ani początek ani koniec stosowania czasu letniego nie przypada latem, więc przez całą tę porę roku obowiązuje czas standardowy.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 06:35 i zachodzi 14 godzin i 14 minut później, o godzinie 20:49, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 07:43 a zachód 10 godzin i 4 minuty później, o godzinie 17:47.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Salamanca danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 7 grudnia, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 0% przypadków, natomiast w dniu 29 lutego, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Salamanca stopniowo maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 11,0 kilometra na godzinę do 10,1 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 25 grudnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,3 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 12 czerwca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,9 kilometra na godzinę.

Latem najwyższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,3 kilometra na godzinę w dniu 28 grudnia.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Salamanca latem wiatr wieje głównie z kierunku zachodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 49% w dniu 17 grudnia.

Salamanca znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Salamanca latem wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 2°C, z 15°C do 17°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 18°C w dniu 7 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

Sezon wegetacyjny w Salamanca trwa zazwyczaj 9,6 miesiąca (291 dni), od około 29 sierpnia do około 16 czerwca i rzadko rozpoczyna się po 8 października lub dobiega końca przed 17 maja.

Lato w: Salamanca przypada niezawodnie i całkowicie w trakcie sezonu wegetacyjnego.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Salamanca latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 846°C, z 700°C do 1 546°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Salamanca latem szybko maleje, spadając o tej porze roku o 1,5 kWh, z 9,3 kWh do 7,8 kWh.

Latem najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 9,5 kWh w dniu 23 grudnia.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Salamanca to: szerokość geograficzna -31,779°, długość geograficzna -70,964° i wysokość 508 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Salamanca charakteryzują duże różnice wysokości terenu, maksymalnie do 832 metry, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 646 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (2 434 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (5 710 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Salamanca obejmuje krzewy (29%), drzewa (22%), użytki zielone (22%) i skąpa roślinność (21%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje krzewy (28%) i skąpa roślinność (21%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (23%) i krzewy (18%).