Pogoda wiosną w: San Diego Kolumbia

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 36°C, rzadko spadając poniżej 32°C lub przekraczając 39°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 37°C w dniu 16 marca.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 24°C, rzadko spadając poniżej 22°C lub przekraczając 26°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 25°C w dniu 7 maja.

W celach poglądowych, w dniu 14 marca, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: San Diego wynoszą zwykle od 24°C do 37°C, natomiast w dniu 9 stycznia, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 22°C do 34°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Mandera, Kenia (odległość: 12 665 kilometry); Khlong Luang, Tajlandia (17 237 kilometrów) i Tây Ninh, Wietnam (17 626 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do San Diego (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj San Diego z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: San Diego zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 68% do 89%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 93% w dniu 15 maja.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 marca, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 32% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 14 maja, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 93%, natomiast w dniu 15 stycznia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 42%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: San Diego w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 4% na początku tej pory roku do 33% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 42% w dniu 18 października, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 1% w dniu 15 stycznia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: San Diego bardzo szybko wzrasta, z poziomu 6 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 18 milimetrów lub spada poniżej -0 milimetrów, do poziomu 74 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 137 milimetrów lub spada poniżej 19 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 80 milimetrów w dniu 21 maja.

Wiosną w: San Diego, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 45 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 30 sekund i wzrost o 3 minuty i 28 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 marca, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 56 minut, a najdłuższy dzień to 31 maja, obejmujący 12 godzin i 41 minut światła dziennego.

Wiosną w: San Diego słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:06 w dniu 1 marca, a najwcześniej 37 minut wcześniej o godz. 05:29 w dniu 29 maja.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:03 w dniu 1 marca a najpóźniej 8 minut później o godz. 18:11 w dniu 31 maja.

W 2024 r. w San Diego nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 20 czerwca, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:32 i zachodzi 12 godzin i 44 minuty później, o godzinie 18:16, natomiast w dniu 21 grudnia, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:05 a zachód 11 godzin i 31 minut później, o godzinie 17:36.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: San Diego danego dnia będzie parno bardzo szybko wzrasta, rosnąc z 51% do 98% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 4 listopada, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 98% przypadków, natomiast w dniu 24 stycznia, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 44% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: San Diego maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 8,7 kilometra na godzinę do 5,6 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 26 lutego, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 5 października, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 4,5 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 5,6 kilometra na godzinę w dniu 21 maja.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: San Diego wiosną wiatr wieje głównie z kierunku wschodniego, ze szczytowym udziałem w wysokości 65% w dniu 31 maja.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W San Diego temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: San Diego wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 625°C, z 1 003°C do 2 628°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: San Diego wiosną maleje, spadając o tej porze roku o 1,3 kWh, z 6,1 kWh do 4,8 kWh.

Wiosną najniższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 4,6 kWh w dniu 17 maja.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne San Diego to: szerokość geograficzna 10,336°, długość geograficzna -73,182° i wysokość 166 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od San Diego charakteryzują znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 217 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 166 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują znaczne różnice wysokości terenu (1 702 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (5 631 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od San Diego obejmuje drzewa (33%), pola uprawne (30%), użytki zielone (21%) i krzewy (15%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (44%) i użytki zielone (23%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (56%) i użytki zielone (25%).