Pogoda latem w: Ica Peru

Maksymalne dzienne temperatury wzrastają o 2°C, z 26°C do 28°C, rzadko spadając poniżej 24°C lub przekraczając 31°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 28°C w dniu 22 lutego.

Dzienne temperatury minimalne wzrastają o 3°C, z 17°C do 20°C, rzadko spadając poniżej 16°C lub przekraczając 22°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura minimalna wynosi 20°C w dniu 19 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 21 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Ica wynoszą zwykle od 20°C do 28°C, natomiast w dniu 25 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 15°C do 23°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie letnim. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Makawao, Stany Zjednoczone (odległość: 9 624 kilometry); Laayoune Plage, Sahara Zachodnia (8 138 kilometrów) i Andapa, Madagaskar (13 225 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Ica (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Ica z innym miastem:

PorównajMapa

Latem w: Ica zachmurzenie szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 62% do 77%. Najwyższe prawdopodobieństwo, że będzie pochmurno lub że wystąpi znaczne zachmurzenie wynosi 78% w dniu 20 lutego.

Najbardziej pogodny dzień lata to 1 grudnia, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 38% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 20 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 78%, natomiast w dniu 3 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 73%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Ica w okresie letnim szansa, że dzień bedzie obfitował w opady zasadniczo pozostaje taka sama, utrzymując się przez cały czas na poziomie około 2%.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 3% w dniu 15 lutego, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 26 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni w okresie letnim w: Ica zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 2 milimetr przez cały okres i rzadko przekraczając 9 milimetrów lub spadając poniżej -0 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 3 milimetry w dniu 5 lutego.

Latem w: Ica, długość dnia maleje. Od początku do końca pory roku, długość dnia maleje o 32 minuty, co w ujęciu dziennym oznacza średni spadek o 21 sekund i spadek o 2 minuty i 30 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień lata to 28 lutego, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 22 minuty, a najdłuższy dzień to 21 grudnia, obejmujący 12 godzin i 58 minut światła dziennego.

Latem w: Ica słońce wschodzi najwcześniej o godz. 05:25 w dniu 1 grudnia, a najpóźniej 39 minut później o godz. 06:04 w dniu 28 lutego.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:19 w dniu 1 grudnia a najpóźniej 19 minut później o godz. 18:38 w dniu 21 stycznia.

W 2024 r. w Ica nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:32 i zachodzi 12 godzin i 58 minut później, o godzinie 18:30, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:25 a zachód 11 godzin i 18 minut później, o godzinie 17:43.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca latem 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że latem w: Ica danego dnia będzie parno wzrasta, rosnąc z 0% do 7% na przestrzeni pory roku.

Latem najwyższa szansa, że będzie parno wynosi 8% w dniu 22 lutego.

W celach poglądowych, w dniu 22 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 8% przypadków, natomiast w dniu 6 czerwca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru latem w: Ica zasadniczo pozostaje taka sama, nie odbiegając od 13,8 kilometra na godzinę o więcej niż 0,4 kilometra na godzinę przez cały okres.

W celach poglądowych, w dniu 6 października, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 14,5 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 30 maja, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 12,6 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Ica latem wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 98% w dniu 1 grudnia.

Ica znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Ica latem wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 3°C, z 18°C do 21°C.

Latem najwyższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 21°C w dniu 19 lutego.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Ica temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Ica latem bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 135°C, z 1 421°C do 2 556°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Ica latem maleje, spadając o tej porze roku o 1,0 kWh, z 7,4 kWh do 6,4 kWh.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Ica to: szerokość geograficzna -14,068°, długość geograficzna -75,729° i wysokość 408 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Ica charakteryzują jedynie niewielkie różnice wysokości terenu, maksymalnie do 113 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 409 metrów. W obrębie 16 kilometrów różnice wysokości terenu są niewielkie i wynoszą (1 123 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (4 544 metry).

Teren w obrębie 3 kilometry od Ica obejmuje powierzchnie sztuczne (25%), pola uprawne (24%), użytki zielone (18%) i drzewa (14%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje goła gleba (58%) i pola uprawne (14%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje goła gleba (55%) i woda (17%).