Pogoda wiosną w: Soloco Peru

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 21°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 24°C. Najwyższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 21°C w dniu 21 września.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 9°C, rzadko spadając poniżej 7°C lub przekraczając 11°C.

W celach poglądowych, w dniu 20 września, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Soloco wynoszą zwykle od 9°C do 21°C, natomiast w dniu 13 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 8°C do 19°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Limuru, Kenia (odległość: 12 702 kilometrów); Sendafa, Etiopia (13 062 kilometry) i Utakamand, Indie (17 169 kilometrów) są to odległe obce miejsca o temperaturach najbardziej zbliżonych do Soloco (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Soloco z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Soloco zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 49% do 80%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 51% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 20 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 89%, natomiast w dniu 31 lipca, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 64%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Soloco w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady bardzo szybko wzrasta z 9% na początku tej pory roku do 26% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 36% w dniu 2 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 5% w dniu 6 sierpnia.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Soloco szybko wzrasta, z poziomu 12 milimetrów na początku pory roku, kiedy rzadko przekracza on 28 milimetrów lub spada poniżej 1 milimetrów, do poziomu 43 milimetry na koniec pory roku, kiedy rzadko przekracza on 86 milimetrów lub spada poniżej 12 milimetrów.

Najwyższa średnia kumulacja w okresie 31-dniowym wynosi 48 milimetrów w dniu 5 listopada.

Wiosną w: Soloco, długość dnia stopniowo wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 28 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 19 sekund i wzrost o 2 minuty i 10 sekund w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 12 godzin i 0 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 12 godzin i 28 minut światła dziennego.

Wiosną w: Soloco słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:11 w dniu 1 września, a najwcześniej 27 minut wcześniej o godz. 05:43 w dniu 12 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:03 w dniu 19 października a najpóźniej 10 minut później o godz. 18:13 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Soloco nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:54 i zachodzi 12 godzin i 29 minut później, o godzinie 18:24, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:19 a zachód 11 godzin i 46 minut później, o godzinie 18:05.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Soloco danego dnia będzie parno zasadniczo pozostaje takie samo, utrzymując się na stałym poziomie około 0% przez cały okres.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Soloco maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 10,4 kilometra na godzinę do 8,1 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 5 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 10,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 30 marca, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 7,9 kilometra na godzinę.

Wiosną najniższa średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 8,1 kilometra na godzinę w dniu 28 listopada.

Wiosną wiatr w: Soloco wieje głównie z kierunku wschodniego od 1 września do 22 października i północnego od 22 października do 30 listopada.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Soloco temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Soloco wiosną szybko wzrasta, rosnąc o 421°C, z 231°C do 652°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Soloco wiosną stopniowo maleje, spadając o tej porze roku o 0,7 kWh, z 6,2 kWh do 5,4 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 6,2 kWh w dniu 6 września.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Soloco to: szerokość geograficzna -6,262°, długość geograficzna -77,744° i wysokość 2 397 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Soloco charakteryzują ogromne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 1 147 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 2 593 metry. W obrębie 16 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (1 892 metry). W obrębie 80 kilometrów również występują ogromne różnice wysokości terenu (3 919 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Soloco obejmuje drzewa (36%), krzewy (31%) i pola uprawne (25%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje drzewa (51%) i krzewy (37%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje drzewa (63%) i krzewy (15%).