Pogoda wiosną w: Supe Peru

Dzienne temperatury maksymalne wynoszą około 26°C, rzadko spadając poniżej 25°C lub przekraczając 28°C. Najniższa średnia dzienna temperatura maksymalna wynosi 26°C w dniu 15 października.

Dzienne temperatury minimalne wynoszą około 20°C, rzadko spadając poniżej 18°C lub przekraczając 22°C.

W celach poglądowych, w dniu 27 lutego, będącym najgorętszym dniem roku, temperatury w: Supe wynoszą zwykle od 24°C do 29°C, natomiast w dniu 31 lipca, będącym najzimniejszym dniem roku, słupek rtęci wskazuje od 19°C do 26°C.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę średnich temperatur godzinowych w okresie wiosennym. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a kolor wskazuje średnią temperaturę dla danej godziny i dnia.

Hanapēpē Heights, Stany Zjednoczone (odległość: 9 643 kilometry) jest to odległe obce miejsce o temperaturach najbardziej zbliżonych do Supe (zobacz porównanie).

© OpenStreetMap contributors

Porównaj Supe z innym miastem:

PorównajMapa

Wiosną w: Supe zachmurzenie bardzo szybko wzrasta, a odsetek czasu, kiedy niebo jest pochmurne lub znacznie zachmurzone wzrasta z 31% do 63%.

Najbardziej pogodny dzień wiosny to 1 września, kiedy niebo jest bezchmurne, niemal bezchmurne, lub częściowo zachmurzone 69% czasu.

W celach poglądowych, w dniu 20 lutego, będącym najbardziej pochmurnym dniem roku, prawdopodobieństwo wystąpienia pochmurnego lub znacznie zachmurzonego nieba wynosi 80%, natomiast w dniu 2 sierpnia, będącym najbardziej bezchmurnym dniem w roku, szansa wystąpienia bezchmurnego, niemal bezchmurnego nieba lub częściowego zachmurzenia wynosi 74%.

Dzień obfitujący w opady to dzień kiedy opad atmosferyczny lub równoważnik wodny takiego opadu wynosi przynajmniej 1 milimetr. W: Supe w okresie wiosennym szansa, że dzień będzie obfitował w opady stopniowo wzrasta z 0% na początku tej pory roku do 4% pod koniec pory roku.

W celach poglądowych, najwyższe prawdopodobieństwo obfitych opadów ciągu roku wynosi 8% w dniu 12 marca, natomiast najniższe prawdopodobieństwo to 0% w dniu 9 czerwca.

Opad deszczu

Aby przedstawić nie tylko sumę dla pory roku ale również zmiany w ciągu tej pory roku, schemat pokazuje skumulowany opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni z każdym dniem stanowiącym środek tego okresu.

Średni opad deszczu w ruchomym okresie 31 dni wiosną w: Supe zasadniczo pozostaje taki sam, utrzymując się na stałym poziomie około 2 milimetry przez cały okres i rzadko przekraczając 12 milimetrów.

Wiosną w: Supe, długość dnia wzrasta. Od początku do końca pory roku, długość dnia rośnie o 48 minut, co w ujęciu dziennym oznacza średni wzrost o 32 sekundy i wzrost o 3 minuty i 44 sekundy w kontekście tygodniowym.

Najkrótszy dzień wiosny to 1 września, kiedy światło dzienne trwa 11 godzin i 55 minut, a najdłuższy dzień to 30 listopada, obejmujący 12 godzin i 43 minuty światła dziennego.

Wiosną w: Supe słońce wstaje najpóźniej o godz. 06:13 w dniu 1 września, a najwcześniej 36 minut wcześniej o godz. 05:37 w dniu 17 listopada.

Słońce zachodzi najwcześniej o godz. 18:06 w dniu 3 października a najpóźniej 15 minut później o godz. 18:21 w dniu 30 listopada.

W 2024 r. w Supe nie obowiązuje czas letni.

W celach poglądowych, w dniu 21 grudnia, będącym najdłuższym dniem roku, słońce wschodzi o godzinie 05:46 i zachodzi 12 godzin i 46 minut później, o godzinie 18:32, natomiast w dniu 20 czerwca, będącym najkrótszym dniem roku, wschód słońca ma miejsce o godzinie 06:27 a zachód 11 godzin i 30 minut później, o godzinie 17:57.

Poniższy schemat obrazuje specyfikę wysokości wzniesienia słońca (kąta wzniosu słońca nad horyzontem) oraz azymutu (jego namiaru kompasowego) dla każdej godziny każdego dnia w okresie raportowania. Oś pozioma oznacza konkretny dzień roku, a oś pionowa daną godzinę dnia. Kolor tła wskazuje azymut słońca w danym dniu i o konkretnej godzinie tego dnia. Czarne izolinie to linie konturowe stałej wysokości wzniesienia słońca.

Poniższy rysunek obrazuje specyfikę kluczowych danych dotyczących księżyca wiosną 2024 r. Oś pozioma oznacza konkretny dzień, oś pionowa to godziny doby, a obszary kolorowe wskazują, kiedy księżyc jest widoczny nad linią horyzontu. Pionowe kreski w kolorze szarym (nów) i niebieskim (pełnia) wskazują główne fazy księżyca. Etykieta powiązana z każdym paskiem wskazuje datę i godzinę osiągnięcia danej fazy, a towarzyszące jej etykiety czasowe wskazują godziny wschodu i zachodu księżyca dla najbliższego przedziału czasu, w którym księżyc znajduje się ponad linią horyzontu.

Za podstawę poziomu komfortu w kontekście wilgotności powietrza przyjęliśmy punkt rosy, jako że to od niego zależy czy pot paruje z powierzchni skóry, chłodząc tym samym ciało. Niższe punkty rosy odczuwane są jako bardziej suche, natomiast wyższe punkty rosy odczuwane są jako wyższa wilgotność. W przeciwieństwie do temperatury, która zwykle różni się znacząco między dniem a nocą, punkt rosy zmienia się wolniej, więc nawet jeśli w nocy temperatura może spaść, po parnym dniu można zazwyczaj oczekiwać parnej nocy.

Prawdopodobieństwo, że wiosną w: Supe danego dnia będzie parno stopniowo wzrasta, rosnąc z 0% do 3% na przestrzeni pory roku.

W celach poglądowych, w dniu 22 lutego, będącym najbardziej parnym dniem roku, warunki parności występują w 57% przypadków, natomiast w dniu 11 lipca, będącym najmniej parnym dniem roku, parność występuje w 0% przypadków.

W tej części przedstawiono średni godzinowy wektor wiatru (prędkość i kierunek) w terenie otwartym, na wysokości 10 metrów nad powierzchnią gruntu. Wiatr występujący w danym miejscu zależy w dużym stopniu od miejscowej topografii terenu i innych czynników, a wartości chwilowe prędkości i kierunku wiatru są o wiele bardziej zróżnicowane niż średnie godzinowe.

Średnia godzinowa prędkość wiatru wiosną w: Supe maleje, spadając na przestrzeni pory roku z 15,7 kilometra na godzinę do 13,9 kilometra na godzinę.

W celach poglądowych, w dniu 5 sierpnia, będącym najbardziej wietrznym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 15,8 kilometra na godzinę, natomiast w dniu 29 lutego, będącym najspokojniejszym dniem roku, średnia dobowa prędkość wiatru wynosi 11,9 kilometra na godzinę.

Jeżeli chodzi o średni godzinowy kierunek wiatru, w: Supe wiosną wiatr wieje głównie z kierunku południowego, ze szczytowym udziałem w wysokości 100% w dniu 14 września.

Supe znajduje się w pobliżu dużego zbiornika wodnego (np. oceanu, morza czy dużego jeziora). Ta część zawiera dane dotyczące średniej temperatury rozległej powierzchni tej wody.

Średnia temperatura wody powierzchniowej w: Supe wiosną stopniowo wzrasta, rosnąc w ciągu tej pory roku o 1°C, z 17°C do 19°C.

Wiosną najniższa średnia temperatura wody powierzchniowej wynosi 17°C w dniu 2 października.

W różnych miejscach na świecie sezon wegetacyjny jest definiowany inaczej, natomiast dla celów niniejszego raportu zdefiniowaliśmy go jako najdłuższy nieprzerwany okres z temperaturami powyżej zera (≥ 0°C) w ciągu roku (rozumianego jako rok kalendarzowy na półkuli północnej, lub okres od 1 lipca do 30 czerwca na półkuli południowej).

W Supe temperatury są na tyle wysokie przez cały rok, że omawianie sezonu wegetacyjnego w tym kontekście nie ma raczej sensu. Niemniej jednak, poniżej znajduje się wykres służący jako ilustracja rozkładu temperatur panujących w ciągu roku.

Wskaźnik stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) stanowi miernik całorocznej akumulacji ciepła stosowany do przewidywania rozwoju roślin i zwierząt i jest definiowany jako całka ciepła powyżej temperatury progowej, z pominięciem nadwyżki wartości powyżej temperatury maksymalnej. W ramach tego raportu, stosujemy temperaturę bazową równą 10°C i limit górny w wysokości 30°C.

Średnia skumulowana stopniodni okresu wegetacyjnego (GDD) w: Supe wiosną bardzo szybko wzrasta, rosnąc o 1 136°C, z 760°C do 1 896°C w miarę upływu tej pory roku.

Ta część opisuje łączne dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne docierające do powierzchni ziemi na terenie otwartym, z pełnym uwzględnieniem sezonowej zmienności długości dnia, wysokości górowania słońca nad linią horyzontu oraz pochłaniania promieniowania przez chmury i inne składniki atmosfery. Promieniowanie krótkofalowe obejmuje światło widzialne oraz promieniowanie ultrafioletowe.

Średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne w: Supe wiosną zasadniczo pozostaje takie samo, nie odbiegając o tej porze roku od 7,1 kWh o więcej niż 0,2 kWh.

Wiosną najwyższe średnie dobowe padające krótkofalowe promieniowanie słoneczne wynosi 7,2 kWh w dniu 30 września.

Dla celów niniejszego raportu, współrzędne geograficzne Supe to: szerokość geograficzna -10,797°, długość geograficzna -77,713° i wysokość 54 m n.p.m.

Topografię w obrębie 3 kilometry od Supe charakteryzują bardzo znaczne różnice wysokości terenu, maksymalnie do 340 metrów, przy średniej wysokości nad poziomem morza wynoszącej 67 metrów. W obrębie 16 kilometrów występują bardzo znaczne różnice wysokości terenu (861 metrów). W obrębie 80 kilometrów występują duże różnice wysokości terenu (5 236 metrów).

Teren w obrębie 3 kilometry od Supe obejmuje krzewy (47%), pola uprawne (19%), drzewa (16%) i użytki zielone (12%), w obrębie 16 kilometrów obejmuje woda (38%) i skąpa roślinność (23%), natomiast w obrębie 80 kilometrów obejmuje woda (48%) i skąpa roślinność (16%).